Twitter: @andreaskoutras
Facebook: Ανδρέας
Κούτρας
Δημοσιεύτηκε
στην Καθημερινή
22-Μαρτίου 2015
Οσο και να θέλουμε να το ξορκίσουμε, το ερώτημα της ανάκτησης της
νομισματικής κυριαρχίας από την Ελλάδα εντείνεται όλο και περισσότερο. Πολλοί,
δε, έγκριτοι οικονομολόγοι πιστεύουν πως το σημείο του μη γυρισμού έχει
ξεπεραστεί προ πολλού και η πορεία προς τη δραχμή είναι μη αναστρέψιμη. Η
δραχμή θα έχει κερδισμένους και χαμένους. Ο τρόπος θα καθορίσει αν οι
κερδισμένοι είναι περισσότεροι ή όχι και από ποια κοινωνικά στρώματα θα
προέρχονται. Στο παρόν δεν εξετάζονται τα οικονομικά υπέρ ή κατά της εξόδου αλλά
το πώς.
Είναι γεγονός πως οι συνθήκες δεν προβλέπουν την εκδίωξη μιας χώρας-
μέλους. Μοναδική περίπτωση είναι η παραβίαση του άρθρου 2, που ορίζει τις
βασικές αξίες της Ενωσης και προϋποθέτει την κατάλυση της δημοκρατίας στη χώρα
μας κι ένα φασιστικό καθεστώς. Το άρθρο 50 προβλέπει την έξοδο μιας
χώρας-μέλους μόνο από την Ε.Ε. Δεν προνοεί για απλή έξοδο από την Ευρωζώνη. Αν
η Ελλάδα θελήσει ή αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ, υπάρχουν τρεις δρόμοι:
1. Να ζητήσει να φύγει από την Ε.Ε. και να υποβάλει ξανά αίτηση για ένταξη στην Ε.Ε. αλλά όχι στην Ευρωζώνη. Δύσκολος δρόμος που προϋποθέτει χρόνο, ισχυρή κοινωνική συνοχή, συναίνεση και οικονομική σταθερότητα.
2. Να παραβιάσει
τις συνθήκες και να αποκοπεί από την Ε.Ε. χωρίς προσυνεννόηση. Αυτός είναι ο
δρόμος που οδηγεί σε κράτος παρία με τραγικές συνέπειες για την Ελλάδα και τη
θέση της στην Ευρώπη.
3. Να ακολουθηθεί η
διαδικασία του άρθρου 352, που προβλέπει τη θέσπιση διατάξεων, όπου αυτές δεν
υπάρχουν, από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το Συμβούλιο θα ορίσει το πλαίσιο
εξόδου, ίσως και μέσα σε μια νύχτα.