Σωσίβια και Σωτηρίες

Ούτε λεπτό δεν περνάει χωρίς να ακούμε για το «ποιος θα μας σώσει», ἡ σωτηρία της πατρίδος προέχει, «θέλουμε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας», «το τάδε κόμμα θα μας σώσει», «η μόνη σωτηρία είναι η έξοδος από το ευρώ». «Πρέπει να γίνει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας». Όλοι περιμένουνε τον από μηχανής σωτήρα τον ηγέτη που ως νέος μάγος του Oζ θα κουνήσει το ραβδάκι του και όλα τα προβλήματα θα λυθούν. Όμως πολλοί λίγοι από όλους αυτούς που αναζητούν σωτήρες κινούν έστω και το μικρό τους δακτυλάκι για να σωθεί ο τόπος. Αυτό είναι περίεργο και άξιο διερεύνησης//ανάλυσης. Δεν το κουνάνε διότι νιώθουν ανήμποροι να κάνουν κάτι ή γιατί βαθειά μέσα τους αναγνωρίζουν την ιστορική αναγκαιότητα ότι αυτή η σημερινή Ελλάδα πρέπει να πεθάνει και να εξορκιστεί. Τι ακριβώς πρέπει να σώσουμε, ποιόν και τι,  είναι άξιο να σωθεί στην σύγχρονη Ελλάδα; Αξίζει να πετάξουμε σωσίβιο στο φαύλο πολιτικό κατεστημένο; Αξίζει να σωθεί κάτι σε αυτήν την κοινωνία; Οι αγανακτισμένοι που είναι τώρα; Οι εργατοπατέρες γιατί κρύβονται; Που είναι το περισπούδαστο Ελληνικό φιλότιμο; Η αξιοπρέπεια ως λέξη ειπώθηκε για πρώτη φορά από τον λάθος άνθρωπο και για το λάθος λόγο. Ότι και να λέμε η πραγματικότητα είναι πως έχουμε οικοδομήσει ένα φαύλο κράτος πού διαστρεβλώνει όχι μόνο την οικονομική πρακτική αλλά και την συμπεριφορά της κοινωνίας.

Η συναλλαγή, ο νεποτισμός και η διαφθορά δεν είναι κληρονομικά. Η επιστήμη δεν έχει ανακαλύψει γονίδιο φοροδιαφυγής στο DNA των Ελλήνων. Είναι συμπεριφορές ατόμων που εξηγούνται πολύ απλά. Είναι η  προσαρμογή στο «Ελληνικό φυσικό περιβάλλον». Είναι η προσαρμογή ως αναγκαία προϋπόθεση της επιβίωσής του. Η Έλληνες πολιτικοί είναι προϊόν αυτής της άκρως Δαρβινικής διαδικασίας. Επί σειρά ετών και διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων εξορίσαμε τους άριστους και αναδείξαμε την μετριότητα και την πολιτική αλητεία ως μαγκιά. Η αναστροφή αυτής της πραγματικότητας θα είναι δύσκολη και μπορεί να περάσει από πολύ σκοτεινούς δρόμους. Όμως δεν χρειαζόμαστε ούτε σωτήρες ούτε κυβερνήσεις εθνικής ενότητας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνουμε όλοι μα όλοι την δουλειά μας. Η μόνη επαναστατική αντίσταση είναι να κάνουμε το αυτονόητο-να δουλέψουμε.

Ίσως τότε κατανοήσουμε τι είναι αυτό που πρέπει να σώσουμε και να διαιωνίσουμε. Τότε θα βρούμε και τούς κατάλληλους ανθρώπους και τις πολιτικές που χρειάζεται να υλοποιήσουμε το όραμα που δεν έχουμε βρει ακόμα ως κοινωνία.