Ρουφιάνοι ή Μαχητές του Δημοσίου Συμφέροντος;

Δεν περνά μέρα που να μην διαβάζουμε για άλλη μια περίπτωση διαφθοράς ή παραβατικής συμπεριφοράς. Από τα εξοπλιστικά προγράμματα έως το λαθρεμπόριο καυσίμων και από τις ΜΚΟ μέχρι τα ανορθόδοξα δάνεια των τραπεζών προς μεγαλόσχημους, υπάρχει ένα κοινό σημείο. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά το γεγονός, ότι δεκάδες πρόσωπα, εργαζόμενοι είχαν γνώση αλλά σιώπησαν.

Η απλή λογική λέει, πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσες πολλές και προπαντός μεγάλες συμμορίες. Η αλήθεια βρίσκεται αλλού. Αν και πολλοί γνώριζαν τι συνέβαινε είτε φοβήθηκαν να το καταγγείλουν ή τους έκαναν να νιώσουν συνένοχοι. Η περίφημη θεωρία του "μαζί τα φάγαμε" που εξισώνει το θύμα και τον θύτη.
Και πώς να μην φοβήθηκαν, αφού η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες, που δεν έχει συγκροτημένο νόμο, που να προστατεύει αυτούς που καταγγέλλουν τις παραβάσεις, αυτούς που το "σφυρίζουν" στις αρμόδιες αρχές. Στις αγγλοσαξονικές χώρες τους ονομάζουν "Σφυρίχτρες" ή whistleblowers. Εμείς θα τους πούμε "μαχητές του δημοσίου συμφέροντος" γιατί οι λέξεις καρφί, καταδότης, προδότης, ρουφιάνος, μαρτυριάρης δεν εγείρουν θετικά συναισθήματα στους περισσότερους Έλληνες.

Η έκθεση της BlackRock και τα 20 δισ. που λείπουν.

Τον τελευταίο καιρό είχε διαρρεύσει στο τύπο πως οι επιπλέον ανάγκες σε κεφάλαια των Ελληνικών τραπεζών θα κυμαίνονταν γύρω στα 5 με 6 δισεκατομμύρια

Ένα ποσό που είναι διαχειρίσιμο αν είναι το σωστό με δεδομένο πως από τα 50 δισ. που δανείστηκε το Ελληνικό δημόσιο για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες έχουν μείνει αδιάθετα περί τα 10 δισ.
Σύμφωνα όμως με διεθνή δημοσιεύματα (Φαινάσιαλ Τάιμς) το τελικό ποσό που θα χρειαστεί δεν είναι 5 άλλα 20 δισ. Η διαφορά είναι πολύ μεγάλη και δεν συμβιβάζεται εύκολα.
Ποιος λέει την αλήθεια και ποιος ψεύδεται;
Η αλήθεια είναι πως πριν από λίγο καιρό οι ανέκδοτες φήμες μιλούσαν για πάνω από 10 δισ. παραπάνω κεφαλαιακές ανάγκες και το ποσό των 5 δισεκατομμυρίων, αν είναι αληθινό θα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, αν όχι ένα καλό προεκλογικό νέο για την κυβέρνηση.