Λύσεις για το χρηματοδοτικό κενό. Μήπως να τιτλοποιήσουμε τις μελλοντικές ανακυβιστήσεις της κυβέρνησης;

Είναι πλέον γνωστό πως η Ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας. Πολύ απλά δεν έχει αρκετά χρήματα για να πληρώσει και τους πιστωτές και τους μισθούς και συντάξεις.

Στο τέλος του 2014 η Ελληνική Κυβέρνηση είχε 3.5δις στο ταμείο. Οι πρωτογενείς δαπάνες (χωρίς αποπληρωμή χρεολυσίων) ανά μήνα είναι περίπου 3.5δις ενώ τα έσοδα κυμαίνονται αναλόγως το μήνα.

Όμως για το πρώτο τρίμηνο του 2015 έχουμε να πληρώσουμε όπως φαίνεται από τον πίνακα που συνέταξα περίπου 4δις. Αν και ο Φεβρουάριος και Μάρτιος είναι ισοσκελισμένοι τότε θα βρεθούμε με έλλειμμα 500εκ στο τέλος Μαρτίου.

Αυτό σημαίνει πως θα δυσκολευτούμε να πληρώσουμε την τελευταία δόση στις 20 Μαρτίου που είναι περίπου 338εκ. Παραθέτω εδώ ένα πίνακα με το τι πρέπει να πληρώσει το Ελληνικό κράτος το μήνα Μάρτιο. Για παράδειγμα στις 3 Μαρτίου πρέπει να πληρώσουμε ομόλογο Ιαπωνικού δικαίου που δεν ήταν επιλέξιμος τίτλος στο PSI ύψους 64εκ. Και στις 6 Μαρτίου 300εκ περίπου στο ΔΝΤ. Συνολικά εντός Μαρτίου πρέπει να εξυπηρετήσουμε τοκοχρεολύσια ύψους 2δις.

Με δεδομένο πως δεν θα πάμε σε στάση πληρωμών προς το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ και δεν θα μας «ανοίξουν» τα έντοκα, ποιες είναι οι πιθανές πηγές που θα μπορούσε το κράτος να αντλήσει έσοδα ή να μειώσει τα έξοδα; Έχουμε και λέμε

1. Να αρχίσει την υλοποίηση των δεσμεύσεων προς τους «Θεσμούς» για να πάρει μια πρώτη δόση από τα 7.2δις. Πολύ πιθανό.
2. Να σταματήσει τις πληρωμές προς τους προμηθευτές. Άμεσο και εύκολο. Και μάλλον θα γίνει.
3. Να βάλει έκτακτη φορολογία. Πολύ πιθανόν αν και θα έχει πολιτικές επιπτώσεις.
4. Να πιάσει φοροδιαφυγή. Ευγενείς σκοπός μόνο που τα χρήματα δεν είναι άμεσα εισπρακτέα και οι ενδεχόμενες δικαστικές διαμάχες θα πάρουν χρόνο, ακόμα και αν βεβαιωθούν οι παραβάσεις. Θα μπορούσαμε ακόμα και να τιτλοποιήσουμε αυτές τις μελλοντικές εισπράξεις αν είμαστε σίγουροι πως θα τις πάρουμε!
5. Να χρησιμοποιήσει τα χρήματα του Κοινού Κεφαλαίου Νομικών Προσώπων στην τράπεζα της Ελλάδος. Είναι περίπου 3δις και ίσως αν δεν είναι ήδη δεσμευμένα να τα πάρουν. Το είχε ξανακάνει η κυβέρνηση όταν επενδύθηκαν σε ομόλογα και μετά κουρεύτηκαν με το PSI και έτσι έχασαν τα ταμεία αρκετά δις.
6. Να βρει χρήματα από την Κίνα ή την Ρωσία. Αυτή η λύση είναι στρατηγικά επικίνδυνη γιατί είναι λύση «εκτός» Ευρώπης. Η Κύπρος το πλήρωσε ακριβά αυτό το ατόπημα.
7. Να πουλήσει εκδουλεύσεις (ρουσφέτια) σε μεγάλες εταιρείες-funds για να καταθέσουν ορισμένα από τα ρευστά του για μερικούς μήνες. Δύσκολο αλλά όχι αδύνατο. Απλά δεν πρέπει να γίνει ευρύτερα γνωστό για ιδεολογικούς λόγους.
8. Εξωτικές λύσεις. Να τιτλοποιήσει τις μελλοντικές εισπράξεις από την Ευρώπη. Η κυβέρνηση το έχει κάνει και στο παρελθόν αυτό το κόλπο. Προεξοφλεί δηλαδή τις μελλοντικές εισροές. Στην περίπτωση της Ελλάδος θα μπορούσε να ειπωθεί πως θα προεξοφλήσει και τις επόμενες ανακυβιστήσεις. Μάλλον δεν προλαβαίνουν για τον Μάρτιο.

Το πως φτάσαμε ως εδώ είναι λίγο πολύ γνωστό. Η κυβέρνηση μέσα σε ένα επικοινωνιακό παραλήρημα αρνήθηκε να κλείσει την τελευταία αξιολόγηση η οποία θα συνοδευόταν με τουλάχιστον 7.2δις αναλώνοντας το  πολιτικό κεφάλαιο της στο να μετονομάσει την Τρόικα σε «Θεσμούς» το μνημόνιο σε «συμβόλαιο» και την παράταση σε «γέφυρα». Αν το είχε κάνει εξ αρχής θα είχε πάρει τα χρήματα  και θα μπορούσε να εφαρμόσει άμεσα πολλές από τις προεκλογικές υποσχέσεις της Θεσσαλονίκης. Το σημαντικότερο όμως, δεν θα είχε πληγεί η αξιοπιστία της Ελλάδος τόσο βαριά, και ελπίζουμε όχι ανεπανόρθωτα, με τις σκέρτσα μας εντός και εκτός Eurogroup. Κάναμε περισσότερους εχθρούς αντί για φίλους. Και αυτό ενώ είχαμε όλα τα όπλα να επιτύχουμε.

Μπορεί τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ να παρουσίαζαν την διαπραγμάτευση ως μεγάλη και σκληρή νίκη αλλά η πραγματικότητα είναι πως ενώ είχαμε την ευκαιρία να αναδείξουμε τα προβλήματα της Ελλάδος και να ζητήσουμε την αρωγή των εταίρων αναλωθήκαμε σε λεξικολογίες και μετονομασίες άνευ ουσίας.

Διαλαλήσαμε πως δεν θέλουμε χρήματα και πως θα πάμε σε περίοδο δανειακής αποτοξίνωσης. «Και αν αυτό σημαίνει να πάμε σε αποτοξίνωση για μερικούς μήνες, αρνούμενοι την επόμενη δόση. Ας γίνει έτσι». (Varoufakis “And if this means going cold turkey for a few months refusing the next tranche the next dose for our addiction. So be it.”).

Τονίσαμε πως δεν έχουμε Plan B και ότι καλύτερα να μας πυροβολήσουν παρά να ενδώσουμε. «Εάν έρθει κάποιος και μας βάλει το πιστόλι στο κρόταφο και μας πει να υπογράψουμε για να συνεχίσουμε με υποκριτικές παρατάσεις, τότε πυροβολείστε μας.» (Varoufakis. “Now if anyone comes to us and says here is a gun I am pointing at you and I am going to execute you unless you sign on the dotted line that you are going to continue to extend and pretend. Shoot us.”).

Τα γεγονότα απέδειξαν πως η κυβέρνηση πραγματικά δεν είχε Plan B. Το αποτέλεσμα της «σκληρής» κατά τα άλλα διαπραγμάτευσης είναι να αποδεχτεί η κυβέρνηση σχεδόν στο σύνολο τους τις απαιτήσεις των «θεσμών» και ταυτόχρονα να μην πάρει ούτε ένα ευρώ. Τα χρήματα θα έρθουν όταν κλείσει η επιτυχώς η αξιολόγηση ή με δόσεις (πάλι) αν προχωρήσουμε τις μεταρρυθμίσεις.

Τέλος, να σημειώσουμε πως η αγορά αλλά και Ευρωπαικοί «θεσμοί» μετά την μεγάλη στροφή προς το ρεαλισμό βλέπει αυτά που γίνονται στην Ελλάδα απλά ως μετασεισμικές δονήσεις. Η ανακυβίστηση έγινε. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά θόρυβος για να πεισθεί επικοινωνιακά ο λαός.