Greek Bank Bonds. A new PSI dilemma?

More than 3 years have passed since the Greek bond PSI. For those, who do not recall what happened, you can read “PSI lesson to investors”. I copy here just a relevant paragraph:

“The conduct of the PSI restructuring is very instructive for the lessons learnt and very destructive for the future of the bond market. Let me explain. Greece needed to restructure its debt. This is no secret. However, European politicians thought that it can be done “voluntarily”. In other words, they believed that they had enough political power over bondholders to convince them to take losses. When they realised that this was not the case they resorted to the good old argument “L'État, c'est moi” .

Many may have heard the story on how they found a so-called loophole in the Greek law. Greek bonds did not have any Collective Action Clauses and Greece could retrofit these in order to facilitate the restructuring. That is pure and utter baloney. The so-called retrofitted CACs were just a sleight of hand.

Greece in effect exercised its prerogative not to pay the creditors and Europe gave its blessing. The law that they passed (4050/2012) suspended contract law and made it a “Public Interest” and with “mandatory provisions”. Plainly speaking they could have done this even if CACs did exist in the Greek law bonds. They basically unilaterally changed the Bond contract claiming it was in the Public interest. They engaged article 9 of EU 593/2008 in order to suspend European legislation. If this sounds like a legal coup it is because it is a legal coup.”

Greek Bank Bonds

I am mentioning this because few days ago Piraeus and Alpha Bank of Greece (the other two would follow suit no doubt) made a “voluntary” offer to exchange their senior and subordinated bonds with (mostly) worthless equity and cash peanuts. The implicit threat here is the feared Bail-in. Eurogroup members have been outspoken with their views. They do not want to pay for bank recap. And the way to do it is to threaten implementation of a bail-in whereby equity holders and bondholders, maybe even depositors could shoulder some the burden.

Ο Γόρδιος δεσμός των κόκκινων δανείων και μία πιθανή λύση

Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 25 Οκτ 2015

Το παρόν βασίζετε πάνω σε εκτενέστερο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Greek Economists for Reform.

Η ​​δημιουργία μιας «κακής τράπεζας» (εταιρεία διαχείρισης ενεργητικού ή δεινοτράπεζα) η οποία θα αποκτήσει την πλειονότητα των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (ΜΕΔ) των τραπεζών που ανέρχονται σε πλέον των 100 δισ. θα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα για την ελληνική οικονομία, αρκεί να ελαχιστοποιηθούν η πολιτική επιρροή και οι κίνδυνοι. Η δεινοτράπεζα θα έχει διάρκεια ζωής 15-20 χρόνια, επιτρέποντας την ομαλή αναδιάρθρωση αλλά και τη μεγιστοποίηση των ποσοστών ανάκτησης. Οι καθαρές από ΜΕΔ τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν από τον ιδιωτικό τομέα. Η πρόταση αυτή θα κοστίσει λιγότερα χρήματα στον Ευρωπαίο αλλά και στον Ελληνα φορολογούμενο και μπορεί να γίνει η ατμομηχανή της ανάπτυξης στην Ελλάδα.

Εισαγωγή

Η μεγαλύτερη πρόκληση της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το ύψος του χρέους αλλά η σημερινή κατάσταση του τραπεζικού συστήματος. Το χρέος αν και υψηλό σε ονομαστική αξία έχει πολύ χαμηλή εξυπηρέτηση και ευνοϊκό προφίλ λήξεων. Μια περαιτέρω ελάφρυνση αν και απολύτως θεμιτή δεν θα έχει σημαντική επίπτωση σε μία οικονομία χωρίς καθαρό και λειτουργικό τραπεζικό σύστημα. Το χρέος είναι πρόβλημα του μέλλοντος, ενώ το πιστωτικό έμφραγμα είναι άμεσο. Οι τράπεζες έχουν από καιρό σταματήσει τις πραγματικές τραπεζικές εργασίες και λειτουργούν περισσότερο ως συστήματα-διεκπεραιωτές πληρωμών. Δεν δίνουν νέα δάνεια και το ενεργητικό τους είναι γεμάτο ΜΕΔ.

The Greek NPL issue and a possible resolution path

 Δημοσιεύτηκε στο Greek Economists for Reform

 Summary

It is argued that the creation of an Asset Management Company or bad bank that would acquire most if not all of the 100bln NPL would be advantageous to the Greek economy the Greek banking system and the society, provided, it is structured so as to minimise political influences and hazards. The AMC would operate for 15-20 years, allowing for a smooth work out of the loans and maximizing recovery rates. The cleaned banks would be recapitalised from the private sector. The proposal would cost less to European and Greek taxpayers and can be an engine of economic growth. Similar solutions have been applied to many countries the most recent in Italy[1] and can be adapted to Greece.

Περίληψη

Η δημιουργία μιας «κακής τράπεζας»  (εταιρεία διαχείρισης ενεργητικού ή δεινοτράπεζα) η οποία θα αποκτήσει την πλειονότητα των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (ΜΕΔ) των τραπεζών που ανέρχονται σε πλέον των 100δις θα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα για την Ελληνική οικονομία, αρκεί να ελαχιστοποιηθεί η πολιτική επιρροή και κίνδυνοι. Η δεινοτράπεζα θα έχει διάρκεια ζωής 15-20 χρόνια, επιτρέποντας την ομαλή αναδιάρθρωση αλλά και την μεγιστοποίηση των ποσοστών ανάκτησης. Οι καθαρές από ΜΕΔ τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν από τον ιδιωτικό τομέα. Η πρόταση αυτή θα κοστίσει λιγότερα χρήματα στον Ευρωπαίο αλλά και Έλληνα φορολογούμενο και μπορεί να γίνει η ατμομηχανή της ανάπτυξης στην Ελλάδα. Παρόμοια λύσεις έχουν επιτραπεί να εφαρμοστούν και σε άλλες χώρες με πρόσφατο παράδειγμα την Ιταλία.

Introduction

The greatest challenge that Greece and the Greek economy is facing is not the debt but the current state of the Banking system. Although the total government debt is excessive, the cash flow maturity profile is favourable for Greece. A further re-profiling of the Greek debt although desirable will not have any big immediate impact on the economy of Greece unless there is a functioning banking system.

The government debt is a long term problem contrary to the Banking problem which is current and urgent. The four systemic banks in Greece have mostly stopped functioning as credit institutions and operate, for all practical purposes, as payment systems. There is no credit into the economy and the balance sheet is mired with Non-Performing-Loans (NPL).