Καματερός. Δοξάστε με |
Και συνεχίζει «..η έξοδος δεν θα ωφελήσει καμία χώρα σε κρίση, αντιθέτως θα πυροδοτήσει νέα προβλήματα, όπως την διαχείριση ενός ασταθούς νέου νομίσματος, τραπεζική κρίση (Bank runs), πληθωρισμό, φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό όπως και φυγή ανθρώπων...».
Εδώ ακόμα και ο πιο καλόπιστος ψηφοφόρος του Συ.Ριζ.Α. ενδέχεται να πάθει εγκεφαλικό. Από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά ο Συ.Ριζ.Α. και ο κ.Τσίπρας είχε κάνει σημαία του, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, τη μονομερή αθέτηση των συμβάσεων που η Ελληνική δημοκρατία έχει υπογράψει, την ελκυστικότητα της περήφανης Δραχμής και πολλών άλλων πολιτικοοικονομικών μέτρων που απομονώνουν την Ελλάδα από την Ευρώπη. Ο πολιτικός του λόγος είναι όπως το νερό του Καματερού, «και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» (κατ. Ματθαίον ευαγγέλιον).
Μέχρι πριν από λίγο καιρό κ.Τσίπρας και τα στελέχη του κόμματος του, κατηγορούσαν ως κινδυνολόγους, καταστροφολόγος και άλλα πολλά όσους του επεσήμαναν την πραγματικά καταστροφική για την χώρα και τους εργαζομένους πολιτική της απομόνωσης και της εξόδου από το Ευρώ (δείτε εδώ μια παλιά αλλά πάντα επίκαιρη ανάλυση). Τώρα μας λέει πως η Ενωμένη Ευρώπη και το Ευρώ είναι αμετάκλητες αλλαγές και προπαντός καλές. Η διαφορά συνεχίζει ο κ.Τσίπρας είναι στις επί μέρους πολιτικές όχι στην βασική κατεύθυνση.
Τον Οκτώβριο σε επίσκεψή του στις Βρυξέλλες ο κ.Τσίπρας είπε «πάμε να φύγουμε γιατί εδώ κινδυνεύουμε να γίνουμε Ευρωλιγούριδες». Τι έγινε το τελευταίο καιρό και κατέστην ο κ.Τσίπρας ευρωλιγούρης και αμερικανολάτρης. Γλυκάθηκε από τις ευκαιρίες και τα αξιώματα που προσφέρει η ΕΕ για τον ίδιο και το κόμμα του. Επείσθη από τον κ. Άσμουσεν στην κατ’ιδίαν συνομιλία τους πως η Ευρώπη δεν αστειεύεται και πως αν τολμήσει να πάει κόντρα θα τον πετάξουν στο καιάδα και αυτόν και την Ελλάδα;
Η αλήθεια μάλλον είναι διαφορετική. Ο Συ.Ριζ.Α. όπως και ο κ.Τσίπρας απλώς κάνουν ότι μπορούν για να κερδίσουν ψήφους με κάθε τρόπο. Οι απόψεις που εκφέρονται έχουν τα χαρακτηριστικά της φραπελιάς. Μπορείτε να τις βράσετε να τις κάνετε αλοιφή ή ακόμα και να τις μασήσετε. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο θαυματουργό. Ο Συ.Ριζ.Α. έχει μαγικό ραβδάκι και θα μας πάει όλους πίσω στα ξένοιαστα και υπέροχα χρόνια του 2009. Τότε που είχαμε χρήματα, υγεία και νοσοκομεία αντάξια του Μετροπόλιταν της Αμερικής, σχολεία όπως το Ήτον της Αγγλίας και σκανδιναβική κοινωνική πολιτική.
Πολλοί θα μπορούσαν να πουν πως η πολιτική του Συ.Ριζ.Α. είναι ακραία λαϊκιστική και υβριστική προς τον κοινό νου. Και δεν θα έκαναν λάθος. Ο Συ.Ριζ.Α. και ο κ.Τσίπρας προσαρμόζουν την ρητορική τους ανάλογα με τις εκλογικές προσδοκίες τους. Αφού κατόρθωσαν να υφαρπάξουν την ψήφο πολλών συμπολιτών μας με την ριζοσπαστική ιδεολογία της φραπελιάς, τώρα που τους εγκλώβισαν αρχίζουν τις ανακυβιστίσεις. Φαίνεται πως οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν πως η άρνηση των πάντων και η ευρωφοβία δεν τραβάνε άλλο και ο ψηφοθηρεύς κ.Τσίπρας προσαρμόζεται αναλόγως. Η πλειονότητα των ΜΜΕ σχεδόν αγνόησε αυτήν την 180 μοιρών στροφή, που δείχνει προς τους ολιγάρχες και το πελατειακό σύστημα πως είναι «δικό μας παιδί». Παίζει και αυτός με τους ίδιους κανόνες πολιτικού αμοραλισμού.
Τι αξιοπιστία μπορεί να έχει ένα κόμμα και ένας πολιτικός που κάνει τα πάντα για να έρθει στην εξουσία. Ποια η διαφορά του κ.Τσίπρα από το «λεφτά υπάρχουν» του κ.Παπανδρέου ή την άρνηση του κ.Σαμαρά να υπογράψει το μνημόνιο που τώρα υπηρετεί. Αυτό ακριβώς δεν είναι που απεχθανόμαστε όλοι μας. Αυτό το λαϊκιστικό και πελατειακό σύστημα που κατέστρεψε την κοινωνία μας. Οι ίδιοι το βαπτίζουν πολιτικό ρεαλισμό ενώ πρόκειται για πολιτική εξαπάτηση.
Ο Συ.Ριζ.Α. και ο κ.Τσίπρας δεν γίνεται κομιστής του νέου, απλά θέλει να αντικαταστήσει το πελατειακό σύστημα με το δικό του. Δεν είναι κατά της κλεπτοκρατίας όπως επαγγέλλεται αλλά κατά αυτής της κλεπτοκρατίας.
Δυστυχώς ο Συ.Ριζ.Α. δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην προοδευτική ανανέωση της χώρας. Αυτή θα γίνει μόνο από ένα νέο κόμμα που θα είναι διατεθειμένο να συγκρουστεί με το πελατειακό σύστημα και όχι να το αντικαταστήσει με το δικό του. Και αυτό το νέο κόμμα ελπίζουμε να δημιουργηθεί σύντομα μακριά από μεγαλόσχημους, αριθμολόγους (58, 75 κλπ) και αναγνωρίσιμους πολιτικούς γυρολόγους.