News247
Το πρόσφατο τελεσίγραφο του Eurogroup όπως και η σκλήρυνση της στάσης όλων των ευρωπαϊκών χωρών προς την
Ελληνική κυβέρνηση έγινε ο καταλύτης για την αλλαγή πορείας της κυβέρνησης. Όμως
η αλλαγή της στάσης των Ευρωπαίων εταίρων έχει να κάνει περισσότερο με τα
γεγονότα στην Ουκρανία.
Είχα γράψει πριν από καιρό για την τακτική που ακολουθούσε η ηγεσία του
Σύριζα εδώ και μερικούς μήνες. Πολύ συνοπτικά, οι επικοινωνιολόγοι στρατηγοί
του το συμβούλεψαν να αφήσει την ριζοσπαστική αριστερή φιλολογία και να
προσαρμόσει τον λόγο του στην Ευρώπη και στην μάχη κατά της λιτότητας. Αυτή
είναι η μεγάλη μάχη στην Ευρώπη (Δείτε εδώ).
Μεταξύ Ντράγκι και γερμανικής κεντρικής τράπεζας αλλά και μεταξύ και των οικονομολόγων που διατείνονται
πως η λύση από την κρίση είναι το τύπωμα χρήματος μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης
και της βορειοευρωπαϊκής πλευράς που θέλει περισσότερες μεταρρυθμίσεις και
αλλαγές και μετά την δημοσιονομική χαλάρωση.
Ο Σύριζα λοιπόν ανέβηκε στο τραίνο της αντι-λιτότητας έχοντας ως σύμμαχο
την κυρίαρχη Αμερική αλλά και πολλούς διάσημους οικονομολόγους και χώρες που θα
ωφεληθούν από την δημοσιονομική χαλάρωση. Εδώ να προσθέσω πως η επιλογή αυτή
του Σύριζα είναι σωστή για πολλές χώρες της Ευρώπης αλλά εν μέρει λάθος για την
Ελλάδα που χρειάζεται άμεσα μεταρρυθμίσεις.
Για πολλούς αυτό που άλλαξε το κλίμα στην Ευρώπη κατά της κυβέρνησης
ήταν ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση επιχείρησε να εκβιάσει την Ευρώπη και
τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί θεσμικά όπως και η εμμονή της κυβέρνησης σε
λεξικολογία παρά σε αριθμούς.
Η περίφημη απειλή του Grexit δεν έγινε από τους Ευρωπαίους αλλά από την Ελλάδα. Η πάγια θέση της
Γερμανίας ήταν η Ελλάδα μέσα. Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο και για
μερικές άλλες «φίλιες» χώρες που περιμένουν σαν τους συγγενείς το θάνατο του
ξαδέλφου για να αποσπάσουν την κληρονομιά του θείου.
Όμως η πραγματική αλλαγή στάσης της Ευρώπης έγινε για γεωπολιτικούς
λόγους και όχι για οικονομικούς. Παράλληλα με το Ελληνικό θέατρο επιχειρήσεων
υπάρχει το θέατρο της Ουκρανίας όπου μαίνεται ένας πόλεμος. Και ο πόλεμος δεν
είναι μόνο μεταξύ των αυτονομιστών και των Ουκρανών αλλά για το ποιος θα έχει
το πάνω χέρι στην ασφάλεια της Ευρώπης. Από την μια έχουμε την Ρωσία με την
διαρκώς αυξανόμενη επιρροή και επιθετικότητα και από την άλλη το ΝΑΤΟ την ΕΕ
αλλά και την Αμερική. Η Αμερική και ο πρόεδρος Ομπάμα κατέληξαν στο συμπέρασμα
πως ο μόνος που μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες είναι η Γερμανία. Η δε καγκελάριος
Μέρκελ έχει αναδειχθεί στην κατεξοχήν ηγέτιδα φυσιογνωμία της Ευρώπης. Ο Ολάντ
είναι απλά ένας καλός κομπάρσος.
Από την άλλη πλευρά η μεγάλη και μακροχρόνια ανησυχία της Αμερικής δεν
είναι η Ρωσία την οποία γνωρίζει καλά και πιστεύει πως μπορεί να την ελέγξει
μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του πετρελαίου αλλα η Νοτιοανατολική
Ασία. Επίσης είναι πολύ πιθανόν ν Αμερική να ηγηθεί ενός νέου πολέμου κατά των
τζιχαντιστών και της ISIS αρκετά σύντομα. Το πρόσφατο ψήφισμα στην Αμερική δεν προσδιόρισε γεωγραφικά που θα
επέμβει διότι θύλακες τζιχαντιστών έχουν παρουσιαστεί εκτός από το Ιράκ και
στην Λιβύη όπως και στη Αι΄Αίγυπτο αλλά και αλλού.
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν άφησε σαν ηγέτη τοποτηρητή στην Ευρώπη την
Γερμανία. Με κόκκινη γραμμή να μην προκληθεί κρίση. Αυτό σημαίνει πως δεν
πρόκειται να βγούμε από την Ευρωζώνη σύντομα. Όμως δεν αποκλείει να μας βάλουν
ένα ζουρλομανδύα (βλ περιορισμούς στις τράπεζες) ή άλλα μέτρα που θα έχουν σαν
στόχο την ανοσοποίηση (immunization) της Ελλάδος και πολιτικά αφού οικονομικά
πλέον έχει γίνει.
Η συνειδητοποίηση αυτής της αλλαγής στο γεωπολιτικό σκηνικό ήταν που
τρόμαξε την Ελληνική κυβέρνηση, αλλαγή που σφραγίστηκε και με την παρέμβαση του
Τζακ Λιού. Έτσι κατέθεσε αίτηση για παράταση. Τώρα πλέον, είναι ζήτημα όρων και
του επικοινωνιακού περιτυλίγματος για να ολοκληρωθεί η αναστροφή. Πχ. New Deal, ή ανθρωπιστική κρίση-πρόβλημα.
Η λέξη «παράταση» που τόσο εξόρκιζε η κυβέρνηση τις προηγούμενες μέρες
έγινε αποδεκτή. Τώρα την λέμε παράταση δανειακής σύμβασης. Το περιεχόμενο όμως
ποιο θα είναι; Το τι πέτυχε η κυβέρνηση εκτός από την απάλειψη της λέξης τρόικα θα το
μάθουμε σύντομα. Πάντως από το κείμενο που κατέθεσε συμπεραίνουμε, από την
σελίδα 23 και 24, πως το χρέος είναι εξυπηρετήσιμο αφού σε καθαρά παρούσα αξία
είναι μικρότερο. Είναι ένα στοιχείο που έχω επισημάνει αρκετές φορές (εδώ). Κάτι είναι
και αυτό.
Μια απλή ανάγνωση της ελληνικής πρότησης δείχνει πως θα απορριφθεί (εδώ).
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα υπάρξει λύση όμως τις επόμενες μέρες αφού είναι πλέον
γνωστό πως τα χρήματα άρα και ό χρόνος τελειώνουν.
