Ελληνικά και άλλα γεωστρατηγικά συμφέροντα στην Συρία

Το να κατανοήσει κάποιος τι γίνεται στην Συρία και ειδικότερα στην Μέση Ανατολή δεν είναι εύκολη δουλειά. Το πρόβλημα είναι πως όταν εμπλέκονται θεοί σε μια διαμάχη τότε κυριαρχεί ο παραλογισμός και η βαρβαρότητα. Η κύρια θεϊκή διαφορά είναι μεταξύ Σούνι και Σία μουσουλμάνων. Κάτι ανάλογο με Καθολικούς έναντι Ορθοδόξων παλαιοτέρων αιώνων.

Ο νομπελίστας φυσικός Στιβεν Γουάϊνμπεργκ είχε πει πως με η χωρίς Θεό έχεις καλούς ανθρώπους που πράττουν καλά και κακούς ανθρώπους που πράττουν κακά. Αλλά για να κάνεις καλούς ανθρώπους να πράξουν κακά χρειάζεσαι την ευλογία ενός θεού. Στην Μέση Ανατολή όλες οι αντιμαχόμενες παρατάξεις έχουν την ευλογία κάποιου Θεού στο όνομα του οποίου πράττονται τα αισχρότερα εγκλήματα.

Στην Συρία εδώ και δυο χρόνια μαίνεται ένας εμφύλιος πόλεμος που έχει στοιχίσει ίσως και 200.000 ανθρώπινες ζωές και 2 περίπου εκατομμύρια πρόσφυγες. Παρεμπιπτόντως η ανακήρυξη από τον ΟΗΕ του Συριακού προβλήματος σε εμφύλιο έδωσε στο Συριακό καθεστώς το νομικό πάτημα να σκοτώσει εν αμύνει.

Από την μια πλευρά έχουμε μια από τις πιο στυγνές και απάνθρωπες δικτατορίες του πλανήτη με επικεφαλής τον Μπασσάρ Αλ-Ασσάντ γιο ενός άλλου στυγνού εγκληματία του Χαφέζ Αλ-Ασσαντ. Η πρόσφατη χρήση χημικών (αν αποδειχτεί  ότι έγινε από το καθεστώς) δεν έχει σε πολλά να ζηλέψει με την χρήση υδροκυανίου στην πόλη Χαμά το Φεβρουάριο του 1982 όταν έριξαν ντίζελ στους υπονόμους και υπόγεια τούνελ της πόλης και έβαλαν φωτιά ενώ τα τάνκς περίμεναν στις εξόδους και εκτελούσαν τους αμάχους που έτρεχαν να σωθούν από τη φωτιά. Αποτέλεσμα 20.000 νεκροί σύμφωνα με την διεθνή αμνηστία. Όπως και τότε έτσι και τώρα εχθρός του καθεστώτος ήταν η μουσουλμανική αδελφότητα και οι συμπαθούντες αυτήν.

Πλειστηριασμοί εσχάτης νοημοσύνης

Με περισσό λαϊκισμό βουλευτές όλων των κομμάτων εξόρκισαν την ενδεχόμενη άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Κάποιοι μίλησαν για δυναμικές κινητοποιήσεις άλλοι ότι θα ρίξουν την κυβέρνηση, άλλοι πάλι βρήκαν την ευκαιρία να προβάλλουν το φιλολαϊκό προφίλ τους στην τηλεόραση όπου και διέρρηξαν τα ιμάτια τους. Η πραγματικότητα είναι ως συνήθως λίγο διαφορετική.

Οι ευθύνες για το κατάντημα των δανειοληπτών αλλά και των τραπεζών δεν μοιράζονται μονομερώς.

1)Ευθύνες τραπεζών.

Οι τράπεζες με βασικό επιχείρημα την ύφεση κρύβουν εντέχνως τις δικές τους μεγάλες ευθύνες για την αλόγιστη έως επικίνδυνη πολιτική δανεισμού που είχαν. Ίσως για αυτό η έκθεση της blackrock δε δόθηκε  ποτέ στην δημοσιότητα (μόνο τα ποσά που έπρεπε να μαζέψουν).

Έχουμε λοιπόν και λέμε. Το συνολικό ύψος των στεγαστικών δανείων είναι περίπου 64δις και μοιράζεται σε 1,2 εκατομμύρια δάνεια. Ο μέσος όρος ωρίμανσης αυτών των δανείων ήταν το 2011 περί τους 54 μήνες. Έκτοτε δεν έχουν δοθεί πολλά. Δηλαδή είχαν στην πλειονότητα τους εκταμιευθεί την περίοδο 2004-9, όταν η φούσκα των ακινήτων ήταν στο ζενίθ.