Η επίθεση του Γιγαντιαίου Παστιτσίου

Δημοσιεύτηκε στο News247


Ο Φίλιππος Λοΐζος καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση από το τριμελές πρωτοδικείο Αθηνών για εξύβριση θρησκεύματος.

Ο κ.Λοΐζος έγινε μέλος μια μακριάς λίστας ανθρώπων που ενοχοποιήθηκαν βάση νόμων κατά της βλασφημίας. Στην Σαουδική Αραβία ο μπλόγκερ Μπαραντάι καταδικάστηκε σε 600 βουρδουλιές και 7 χρόνια φυλάκιση για το ίδιο αδίκημα. Γλύτωσε το κεφάλι του επειδή ύστερα από πιέσεις αποσύρθηκε η κατηγορία της αποστασίας.
Αν ήταν στο Κουβέιτ θα είχε χάσει το κεφάλι του εκτός και αν είχε μετανοήσει, οπότε θα καταδικαζόταν μόνο σε 5 χρόνια φυλακή και πρόστιμο 36.000 δολαρίων. Αν δε ήταν άπιστος (μη μουσουλμάνος) θα σάπιζε μόνο 10 χρόνια στην φυλακή. Στις περισσότερες  ισλαμικές χώρες-θεοκρατίες δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ βλασφημίας και αποστασίας. Αν βλασφημήσεις, απλώς θεωρείσαι αποστάτης που επισύρει την ποινή του θανάτου.
Αλλά και στο ευρωπαϊκό βασίλειο της Δανιμαρκίας παρόμοιος νόμος προβλέπει χρηματικό ποινή και μέχρι 4 μήνες φυλάκιση για το ίδιο αδίκημα.
Στην Ιταλία θα του σερβίρανε απλώς ένα πρόστιμο, ενώ στην Γερμανία 3 χρόνια φυλακή (άρθρο 166 του ποινικού κώδικα) ή χρηματικό πρόστιμο. Μόνο στο Βέλγιο, Γαλλία, Σλοβενία, Σαν Μαρίνο θα την γλίτωνε.
Στις περισσότερες χώρες, δυστυχώς υπάρχουν ακόμα υπολείμματα του σκοταδιστικού νόμου περί βλασφημίας και προστασίας των θρησκειών. Αναρωτιέμαι, αν θα πάει φυλακή κάποιος που βρίσει τον Μάστερ Γιόντα (μεγάλη να 'ναι η χάρη του) αν αναγνωριστεί η θρησκεία των τζένται! Στην απογραφή του 2001 στην Βρετανία, 390.000 δήλωσαν ως θρησκεία ιππότες τζένται! Αν και στις περισσότερες χώρες οι νόμοι περί βλασφημίας εφαρμόζονται σπανίως τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μία επικίνδυνη αύξηση. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι ιμάμηδες κατηγορούν τους Ευρωπαίους για δυο μέτρα και σταθμά.
Και αυτό παρά την παραίνεση του Συμβουλίου της Ευρώπης (Recommendation 1805/2007)  προς όλες τις χώρες μέλη, να αποποινικοποιήσουν την βλασφημία και την προσβολή στα θεία.
Η αλήθεια είναι πως οι νόμοι περί βλασφημίας χρησιμοποιήθηκαν από τους οπαδούς του ολοκληρωτισμού για να ελέγξουν τις κοινωνίες, τους αντιρρησίες και τους αντικαθεστωτικούς. Ένα απλό σκίτσο, μία θεατρική παράσταση, ένα βιβλίο, μια δήλωση ή χειρονομία, ακόμα και μία ιστοσελίδα στο facebook αρκεί. Η ιστορία της εφαρμογής αυτού του νόμου δεν κάνει περήφανο κανένα κράτος και καμιά κοινωνία.
Το διακύβευμα είναι η ελευθερία έκφρασης, που είναι θεμελιώδης αρχή κάθε δημοκρατίας και κάθε ελεύθερης και ανοιχτής κοινωνίας. Η ελευθερία έκφρασης αποτυπώνεται στο άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής συνθήκης για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Και φυσικά, ως δικαίωμα, συνοδεύεται από υποχρεώσεις. Και αυτές αποτυπώνονται στο άρθρο 10. Πουθενά όμως δεν λέει, πως πρέπει να ανεχόμαστε εγκλήματα, παραλογισμούς, αερολογίες στο όνομα κάποιας θρησκείας ή αόρατης δύναμης.
Σε μία ανοιχτή και ανεκτική κοινωνία συχνά θα ακούσουμε και πράγματα που δεν μας αρέσουν, θα μας κριτικάρουν και θα κριτικάρουμε. Αυτή είναι η ουσία της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Ο διαφωτισμός ήταν ο πόλεμος μεταξύ της εκκλησίας, που όχι μόνο ήθελε να ελέγξει τις πράξεις των ανθρώπων αλλά και τις σκέψεις και τις λέξεις. Σε πολλές χώρες και κοινωνίες ο πόλεμος αυτός κερδήθηκε, στην Ελλάδα χάθηκε νωρίς.
Ίσως είναι καιρός να ξαναπιάσουμε τα άρματα του Βολταίρου του Ντιντερό και του δικού μας Ροίδη, Κοραή  και Λασκαράτου και να βγούμε στο αντάρτικο κατά του σκοταδισμού και των εχθρών της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης.  Πρέπει να δώσουμε απάντηση στην επίθεση της αυτοκρατορίας του γιγαντιαίου παστιτσίου.