Δημοσιεύτηκε στο News247
Είμαι κώλο-κοτρόνης καλτσοδέτα, Είσαι τσόκαρο
ξεφτίλας βλάκας καραγκιόζης, Είναι λαδιάρης, Είμαστε επιβήτορες βουλευτές,
Είσαστε χαϊβάνια που μας ψηφίσατε, Είναι χωρίς παντελόνια.
Κάπως έτσι κλίνετε το ρήμα "Είμαι" από
πολλούς από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού. Εκλεγμένοι σίγουρα είναι,
εκλεκτοί μάλλον όχι.
Οι λεγόμενοι βουλευτές που καμία φορά τους λέμε και
άριστους. Μάλλον ψυχικά άρρωστους πρέπει να τους ονομάζουμε. Ο ένας
χαστουκίζει, ο άλλος θέλει να φυτέψει σφαίρες.
Έτερος σπάει το χέρι του στα έδρανα. Άλλος θεωρεί
τις αντιασφυξιογόνες μάσκες οικοσκευή. Έτερος πάλι κατηγορείται ως
γλυψιάρης από έναν που θέλει να κατεβάσει τα παντελόνια του.
Σε άλλες εποχές μια τέτοια συμπεριφορά θα
χαρακτηριζόταν γραφική έως εκκεντρική αν όχι παράνομη. Και έτσι θα την λέγαμε
και σήμερα αν το φαινόμενο δεν ήταν γενικευμένο. Η βουλή είναι γεμάτη από
απεχθείς (από το έχθος=μίσος) βουλευτές και κανένα κόμμα δεν φαίνεται να έχει
το μονοπώλιο. Αντιθέτως, είναι διανεμημένοι στα περισσότερα χρηστά
κόμματα. Σίγουρα δεν είναι όλοι οι βουλευτές έτσι, υπάρχουν πολλοί που
προσπαθούν να υπηρετήσουν με ευσυνειδησία και ήθος αλλά δυστυχώς η εικόνα δεν
διαμορφώνεται από αυτούς.
Πάντως, και στην μεγαλύτερη εταιρεία ευρέσεως
προσωπικού στον κόσμο να είχες κάνει ανάθεση, τέτοια ταλέντα μαζί σε ένα
δωμάτιο δεν θα τα κατάφερνες να μαζέψεις.
Χρειάζεται υπομονή 40 ετών και συνεχείς εκλογικές
αναμετρήσεις για να ξεδιαλέξεις τέτοια καμάρια για αντιπροσώπους του έθνους που
θα σηκώσουν το σταυρό του μαρτυρίου και θα οδηγήσουν την χώρα σε απάγκια
λιμάνια. Τα λιμάνια αυτά μάλλον έδωσαν ώθηση στο όραμα ορισμένων να διορίσουν
τους υιούς τους στο λιμενικό, πάντα με μέσο, βεβαίως βεβαίως. Αυτοί είναι οι πραγματικοί
δάσκαλοι του γένους και διαφωτιστές. Όχι ο Αδαμάντιος Κοραής,
ο Ιώσηπος Μοισιόδαξ, ή ο Αθανάσιος Ψαλίδας.
Είναι λογικό και, ως ένα σημείο αναγκαίο, σε μία
κοινωνία να υπάρχουν όλοι. Το παράλογο που ζούμε όλοι μας είναι να γίνεται
πρότυπο το φαύλο και ελεεινά διεφθαρμένο.
Ο τόπος μας έχει συσσωρεύσει ένα τεράστιο πλήθος
προβλημάτων που η κρίση του χρέους ξεσκέπασε. Η τρόικα εμμέσως, και σίγουρα
χωρίς να το θέλει, έσπασε το σπυρί και τώρα αναδύεται όλη η βρωμιά και η
δυσωδία του ελληνικού πολιτικού συστήματος αλλά και μέρους της κοινωνίας.
Αν θέλουμε να έχουμε ένα καλύτερο αύριο πρέπει να
απαλλαγούμε από αυτό το πολιτικό σύστημα του σκοταδισμού. Πολλούς
τους απασχολεί η ανεργία, άλλους η άνοδος της ΧΑ, άλλους η ταχύτητα με την
οποία καταστρέφεται σήμερα η κοινωνική συνοχή, άλλους η εκκλησία, η αδικία, η
έλλειψη δικαιοσύνης και λογικής. Μεγάλα και σοβαρότατα προβλήματα. Όμως,
υπάρχει μια και μοναδική συνισταμένη. Είναι το πολιτικό πελατειακό σύστημα της
φαυλότητας και των κομματαρχών που αποτελεί τον κυριότερο υπεύθυνο της
κατάντιας μας. Η ανεπάρκεια τους είναι μυθικών διαστάσεων και έφερε την χώρα
στην χρεοκοπία και την κοινωνία σε απόγνωση.
Η πρόταση που έχει γίνει από αρκετούς και έχει υιοθετηθεί από νέους σχηματισμούς και κόμματα είναι η καθιέρωση μονοεδρικών σε
όλη την Ελλάδα και η μείωση του αριθμού σε 200.
Χρειαζόμαστε ένα εκλογικό σύστημα που θα
βοηθάει τον ψηφοφόρο να γνωρίζει τον
βουλευτή του πριν τον ψηφίσει και όχι μετά. Το σημερινό βοηθάει το πελατειακό
τόξο να προωθεί τους ανθρώπους του.Υπάρχουν και άλλες προτάσεις που πρέπει να
μελετηθούν όμως ένα είναι το σίγουρο. Χωρίς ανανέωση όχι μόνο των βουλευτών
αλλά της νοοτροπίας και των πρακτικών τους θα ξαναπέσουμε σύντομα στα ίδια
αδιέξοδα, με ή χωρίς μνημόνια.
Αυτό πρέπει να πολεμήσουμε και για αυτό πρέπει να
δώσουμε την ευκαιρία στα μικρά νέα κόμματα. Η ψήφος στα νέα κόμματα που
σχηματίζονται από ανθρώπους που δεν είχαν πρότερη ανάμειξη στην πολιτική δεν
είναι άλμα στο κενό. Το κενό και το χάος το βιώνουμε τώρα μέσα από τους
διαλόγους των ήδη "αντιπροσώπων του έθνους".
