Συνεχώς τίθεται το ερώτημα από πολλούς
δημοσιογράφους αλλά και πολίτες το ζήτημα της χρηματοδότησης των νέων κομμάτων
όπως το Ποτάμι. Ακόμα και ο καθηγητής κ.Κρεμαστινός εξέφρασε την απορία του γιατί σίγουρα έχει γνώση από εκλογικές αναμετρήσεις και προεκλογικά έξοδα.
Όντας μέλος του ΠΑΣΟΚ από το 1974 και της κεντρικής επιτροπής του ιδίου
κόμματος από το 1996 έχει δει ιδίοις όμμασι την διαύγεια, την καθαρότητα, την
ακεραιότητα και το υψηλό φρόνημα στην διαχείριση των πόρων του κόμματος του.
Φυσικά και δεν ασχολήθηκε με τέτοια ευτελή ποσά,
όπως τα 40,000 που δήλωσε το Ποτάμι ως αρχική χρηματοδότηση. Για τον
κ.Κρεμαστινό το λογικό θα ήταν 40,000,000 για να κάνεις σεφτέ. Και εξηγούμαι.
Κανένας ή πολλοί λίγοι αναρωτήθηκαν που βρήκαν
τα χρήματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για να κάνουν προεκλογικούς αγώνες την δεκαετία του 80,
τότε που μεταφέρονταν εκατοντάδες χιλιάδων υποψηφίων με πούλμαν για
συγκεντρώσεις και ναύλωναν τα αεροπλάνα της Ολυμπιακής για να μεταφέρουν
ψηφοφόρους από τα πέρατα της γης. Ο Α.Παπανδρέου θέλοντας να καλύψει τις
ατασθαλίες με πέπλο νομιμότητας εθέσπισε το 1984 την χρηματοδότηση των
κομμάτων. Ταυτόχρονα και εντελώς φαρισαϊκά απαγόρευσε την χρηματοδότηση από
εταιρείες. Βλέπετε, τα χρήματα των εταιρειών ήταν «μπόνους» και δεν χρειαζόταν
να τα δηλώνουν.
Ο νόμος, λοιπόν, προβλέπει πως το 1 στα 1000
ευρώ που το κράτος εισπράττει από φόρους πηγαίνει στα κόμματα. Αν, δε, είναι
έτος εκλογών, προσαυξάνεται κατά 22 λεπτά. Το 2000, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ με χαρά
δημοσίευσε ότι δαπάνησε πάνω από 10δις δραχμών (30εκ Ευρώ). Μόνο που αυτά δεν
ήταν τα συνολικά έξοδα, αλλά μόνο των εκλογών. Τα λοιπά, που ενδέχεται να ήταν
άλλα τόσα, αποκρύφτηκαν.
Ας δούμε, όμως, τους αριθμούς, για να
καταλάβουμε τα μεγέθη της σπατάλης. Από το 2000 έως το 2011 τα κόμματα έχουν
εισπράξει από τους φορολογουμένους 655εκ ευρώ, τα 500 εκ των οποίων πήγαν στο
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Επιπλέον,τα κόμματα δανείστηκαν άλλα 272 εκ από
τις τράπεζες με ενέχυρο τις μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις. Τις είχαν,
βλέπετε, σίγουρες, αφού αυτοί τις ψηφίζουν. Και όταν το 2012 κατάλαβαν πως δεν
μπορούσαν να τις ξεπληρώσουν, ίσως γιατί τους έβαλε χέρι η τρόικα,
άρχισαν τις κλάψες για δήθεν ανάγκη κουρέματος των δανείων τους. Ό,τι και να
πει κανείς, είναι λίγο. Όταν, δε, αυτό το κούρεμα δεν πέρασε, ψήφισαν
κάτι πιο τοξικό. Στις 4 Απριλίου του 2013 με τροπολογία τριών βουλευτών της ΝΔ
απήλλαξαν τα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών από ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες
από την μη αποπληρωμή των δανείων. Αντιγράφω από τη σχετική διάταξη «Δεν
συνιστά απιστία κατά τη έννοια των άρθρων 256 και 390 του Ποινικού Κώδικα για
τον πρόεδρο τα μέλη του Δ.Σ και τα στελέχη των τραπεζών, η σύναψη δανείων πάσης
φύσεως με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού
χαρακτήρα, του ευρύτερου δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κατά νόμο
.....»
Με άλλα λόγια, θέλουν να κλείσουν τα
στόματα των τραπεζικών παρέχοντάς τους ασυλία από απιστία και ταυτόχρονα να
κάνουν τα δανεικά αγύριστα. Το παράδειγμα του Λαυρεντιάδη αλλά και άλλων
τους φόβισε, γιατί, από ότι φαίνεται, οι πρακτικές τους δεν διέφεραν και πολύ
από αυτές του εν λόγω τραπεζίτη και των δανείων που έδινε.
Όμως η χρηματοδότηση δεν σταματάει εδώ. Πόσο
κοστίζουν τα διάφορα προνόμια που έχουν τα κόμματα και οι βουλευτές; Ας
μην ξεχνάμε πως δεν φορολογούνται ούτε και ελέγχονται τα οικονομικά τους. Όλα
αυτά έχουν γίνει ενώ από το 2001 το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει εκδώσει οδηγίες
για την χρηματοδότηση των κομμάτων που μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνει και την
προϋπόθεση ότι οι οικονομικοί λογαριασμοί των πολιτικών κομμάτων θα υπόκεινται
σε έλεγχο από ειδικά δημόσια ελεγκτικά όργανα και οι παρατυπίες πρέπει να
τιμωρούνται.
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει γίνει τίποτα από
αυτά (Έκθεση Διεθνούς διαφάνειας, GRECO).
Το ΠΑΣΟΚ και ο κ.Βενιζέλος, για παράδειγμα,
ακόμα δεν έχει δώσει στην δημοσιότητα την έκθεση των ελεγκτών.
Η κερασιά, όμως, στην τούρτα (δεν πρόκειται για
κερασάκι) είναι τα μαύρα χρήματα. Οι πηγές και οι καινοτόμες ιδέες εδώ είναι
ανεξάντλητες. Δεν είναι μόνο τα ταμεία της Ζήμενς ή τα εξοπλιστικά. Γιατί ποιος
πιστεύει ότι απ΄ όλα τα χρήματα που έπαιρνε ο έγκλειστος εις τας φυλακάς του
κορυδαλλού τέως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και παρολίγον πρωθυπουργός δεν
φίλευε και το κόμμα κάτι τις. Ακούγονται πολλά σχετικά με δάνεια που
έπαιρναν επιχειρήσεις με προμήθεια 5-10% από κρατικές τράπεζες, από
υπερτιμολογήσεις σε κρατικές προμήθειες. Είναι αλήθεια; Ποιος ξέρει και ποιος
δικαστής ή δημοσιογράφος θα τολμήσει να κάνει την έρευνα χωρίς κομματικές
παρωπίδες;
Αυτά, λοιπόν, τα κόμματα που διαχειρίζονται τα
δικά τους οικονομικά κατά αυτό τον τρόπο θεωρούν πως έχουν το δικαίωμα να
διαχειριστούν τα οικονομικά μιας ολόκληρης χώρας. Δυστυχώς το έκαναν με τον
ίδιο και χειρότερο τρόπο τα τελευταία 30 χρόνια και για αυτο χρεοκόπησε η
Ελλάδα.
Είναι δύσκολο να πιστέψει ο κ.Κρεμαστινός και ο
κάθε Κρεμαστινός ότι υπάρχει άλλος δρόμος και πως πολλά νέα κόμματα, όπως το
ποτάμι, προσπαθούν να τον διαβούν.
