Συμφωνία Παγίδα ή Ευκαιρία για την Ελλάδα

Δημοσιεύτηκε στο News247

Στις 21 Ιουλίου του 2011 ο τότε πρωθυπουργός κ.Παπανδρέου είχε γυρίσει στην Αθήνα μέσα σε ένα παραλήρημα ενθουσιασμού από τα ΜΜΕ για την μεγάλη νίκη που είχε επιτευχθεί στο Eurogroup των Βρυξελλών. Ήταν τότε που είχαμε συμφωνήσει το πρώτο PSI που δεν έγινε ποτέ. Μερικές από τις δηλώσεις υπουργών εκείνων των ημερών ίσως φανούν γνώριμες (από το Βήμα 22-07-11)

*Με την απόφαση γυρίζει μια σελίδα για τη χώρα μας και τώρα το χρέος μας είναι να κάνουμε αυτά για τα οποία έχουμε δεσμευτεί. Θωρακίστηκε η Ελλάδα και η ευρωζώνη στο σύνολο της
*Η χώρα μας μπαίνει σε νέα μορφή οικονομικής σταθερότητας, με την προϋπόθεση να είμαστε συνεπείς
*Η υφεσιακή λογική θα ανακοπεί όχι αμέσως, αλλά τους επόμενους μήνες θα αρχίσουμε να βλέπουμε σημάδια ανάκαμψη. Δεν θα μας ξαναδοθούν ευκαιρίες σαν τη χτεσινή.
*Είναι μια απόφαση που δίνει στην Ελλάδα τον χρόνο για αλλαγές. Είναι μια απόφαση που δικαιώνει τη δουλειά που έγινε από την αρχή, που δικαιώνει όλες τις θυσίες του ελληνικού λαού.
*πατάμε σταθερά, είμαστε πιο σίγουροι, δεν κινδυνεύουμε καθημερινά από στάση πληρωμών και έχουμε περισσότερες αναπτυξιακές δυνατότητες
*Βρεθήκαμε στο χείλος της αβύσσου, αλλά δεν το βάλαμε κάτω.  Είναι μια απόφαση που με τον πιο καθαρό τρόπο αντικρούει τα επιχειρήματα περί μη διαπραγμάτευσης
Είχα γράψει τότε ένα άρθρο (ΕΔΩ) στο οποίο εξηγούσα γιατί δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό των υπευθύνων. Είχα πει πως ήταν πακέτο σωτηρίας των τραπεζών της Ευρώπης και όχι της Ελλάδος. Πως δεν έπασχε η Ελλάδα από κρίση ρευστότητας αλλά βιωσιμότητας του χρέους.

Did events in Ukraine force the change of Greek tactics?

Many analysts justified the recent change of heart of the Greek government to Eurogroup’s ultimatum and the hard stance of the German finance minister and the rest of the 17 finance ministers. This they say was the catalyst that forced the Greek volte-face. There is however, another possibility that has to do with events in Ukraine.

The strategy that the Syriza party followed the past few months in order to gain power and international acceptance was as follows. Their communication lieutenants advised them to drop the radical left ideology-philology and instead to fit the message within the European context of austerity and anti-austerity. This is the big battle in Europe. The fight between Mr. Draghi and the German central bank. The battle between the economists who see the only way out of the crisis through quantitative easing and printing and those mainly from northern Europe who want see more structural changes and reforms.   

Η Ουκρανία αναγκάζει την αλλαγή τακτικής στην Κυβέρνηση

News247

Το πρόσφατο τελεσίγραφο του Eurogroup όπως και η σκλήρυνση της στάσης όλων των ευρωπαϊκών χωρών προς την Ελληνική κυβέρνηση έγινε ο καταλύτης για την αλλαγή πορείας της κυβέρνησης. Όμως η αλλαγή της στάσης των Ευρωπαίων εταίρων έχει να κάνει περισσότερο με τα γεγονότα στην Ουκρανία.

Είχα γράψει πριν από καιρό για την τακτική που ακολουθούσε η ηγεσία του Σύριζα εδώ και μερικούς μήνες. Πολύ συνοπτικά, οι επικοινωνιολόγοι στρατηγοί του το συμβούλεψαν να αφήσει την ριζοσπαστική αριστερή φιλολογία και να προσαρμόσει τον λόγο του στην Ευρώπη και στην μάχη κατά της λιτότητας. Αυτή είναι η μεγάλη μάχη στην Ευρώπη (Δείτε εδώ). Μεταξύ Ντράγκι και γερμανικής κεντρικής τράπεζας αλλά και  μεταξύ και των οικονομολόγων που διατείνονται πως η λύση από την κρίση είναι το τύπωμα χρήματος μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης και της βορειοευρωπαϊκής πλευράς που θέλει περισσότερες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές και μετά την δημοσιονομική χαλάρωση.

Τακτική διαφωνίας στο eurogroup

 Δημοσιεύτηκε στο News247

Θα είναι πολύ δύσκολο η ελληνική κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι εταίροι να έλθουν σε κάποια συμφωνία σήμερα. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που δείχνουν αποτυχία.

Ο πρώτος είναι τεχνικός. Η ελληνική ομάδα μόλις ανέλαβε και έχοντας μετακομίσει τους προηγούμενους, θα χρειαστεί μέρες αν οχι εβδομάδες για να μπει στο πετσί των πολύ τεχνικών διαπραγματεύσεων. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να μας πιάσουν 'κότσους' λόγω άγνοιας.
Ας μην ξεχνάμε επίσης πως το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ "κτίστηκε" επάνω στο  τι δεν ήθελε από το μνημόνιο και όχι σε αυτό που ήθελε. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης  ήταν απλώς παροχές και ευχές. Από την στιγμή που το κούρεμα θάφτηκε στο νεκροταφείο των κακών ιδεών όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς 'ΘΑ'.

«Κόκκινα» δάνεια και Δεινοτράπεζες

 Άρθρο στην Καθημερινή της Κυριακής σχετικά με τα κόκκινα δάνεια

Facebook: Ανδρεας Κουτρας
Twitter: @andreaskoutras

Υπάρχουν δύο βασικές προϋποθέσεις ή, όπως θα λέγαμε μαθηματικά, αναγκαίες και ικανές συνθήκες για να βγει η ελληνική οικονομία από την κρίση. Η πρώτη είναι η πολιτική σταθερότητα και η δεύτερη ένα υγιές τραπεζικό σύστημα.
Για το πρώτο ψηφίσαμε πριν από μερικές ημέρες, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε πως έχουμε ακόμα πολύ χρόνο να διανύσουμε μέχρι την πολιτική ενηλικίωση των κομμάτων. Ομως το δεύτερο, ένας υγιής τραπεζικός τομέας, είναι μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας. Οι πρόσφατες συζητήσεις για τα κόκκινα δάνεια κατέδειξαν, για άλλη μια φορά, την προχειρότητα με την οποία προσεγγίζεται το σημαντικότερο οικονομικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.

Οσοι αναρωτιούνται γιατί οι τράπεζες δεν δανείζουν, παρά την όψιμη επάρκεια σε κεφάλαια, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν το ποσό των μη εξυπηρετούμενων δανείων (ΜΕΔ) στα χαρτοφυλάκιά τους και τον ρυθμό αύξησής τους. Οι 4 τράπεζες που σχηματίστηκαν, ύστερα από αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις, έχουν συσσωρεύσει περίπου 100 δισ. δανείων που δεν εξυπηρετούνται ή έχουν αναδιαρθρωθεί με αμφίβολα κριτήρια. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 40% του συνόλου των δανείων της χώρας και σε αρκετά εκατομμύρια δανειοληπτών. Όταν μία τράπεζα έχει 40% των δανείων της «κόκκινα», τότε εξ ορισμού δεν είναι καλή τράπεζα αλλά δεινοτράπεζα (ας μου επιτραπεί η γλωσσοπλαστία). Είναι παράλογο να πιστεύει κάποιος πως η ελληνική οικονομία, έχοντας και τις 4 συστημικές τράπεζες σε δεινή θέση, μπορεί να πάρει εμπρός.

Εξουσία ή Ιστορία

Πριν από λίγες μέρες σε προηγούμενο άρθρο έκανα μια λίστα των πιθανών σεναρίων που ενδέχεται να βρεθεί η Ελλάδα τις επόμενες εβδομάδες. Δυστυχώς τα γεγονότα έκαναν τις εβδομάδες μέρες.

Η απόφαση της ΕΚΤ να άρει την επιλεξιμότητα των ελληνικών τίτλων και εγγυήσεων όσο αφορά την κύρια χρηματοδότηση των τραπεζών μέσω του Ευρωσυστήματος ήταν αναμενόμενη. Γνωρίζαμε πως με το τέλος της παράτασης του μνημονίου δηλαδή στις 28 Φεβρουαρίου αν δεν υπήρχε νέα συμφωνία, θα πηγαίναμε στο μηχανισμό επειγούσης αρωγής ρευστότητας ή ELA.

Αυτό που επίσπευσε την απόφαση είναι η εμμονή της κυβέρνησης να αρνείται την λέξη Τρόικα όχι όμως την ουσία της όπως και οποιαδήποτε διαπραγμάτευση μέσα στο υπάρχων πλαίσιο. Ο λόγος που κάναμε τους κάποιους φίλους μας σχεδόν ουδέτερους ή εχθρούς μας είναι απλός. Ξέρουμε τι δεν θέλουμε αλλά δεν έχουμε εξηγήσει επαρκώς τι θέλουμε.

Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν εκφράσει την στήριξη τους στην νέα κυβέρνηση., Στο EWG (Ευρωπαϊκή ομάδα εργασίας) εδώ και καιρό συζητούν την βελτίωση των όρων, την δημοσιονομική ελάφρυνση αλλά και την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Και είναι έτοιμοι να τα συζητήσουν και να τα αλλάξουν. Όμως βλέπουμε πως πλέον δεν υπάρχει η πολιτική στήριξη στην οποία ήλπιζε η κυβέρνηση. Γιατί;

Τα ενδεχόμενα σενάρια του επόμενου πρωινού

Δημοσιεύτηκε στο News247

Μετά και την συνέντευξη τύπου Ντάισελμπλουμ και ΥΠΟΙΚ - καθηγητή της θεωρίας παιγνίων Γιάννη Βαρουφάκη, πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται που θα καταλήξει αυτή η διαπραγμάτευση - σύγκρουση - παιχνίδι.

Ας πάρουμε τα δεδομένα για την έως τώρα κυβερνητική πολιτική.
Πρώτον, βασικός άξονας της νέας κυβέρνησης είναι να διώξει την Τρόικα. Το είπε ξεκάθαρα ο ΥΠΟΙΚ. Συνεργασία με την Τρόικα που έχει σαθρές βάσεις, δεν γίνεται. Όμως με όλα τα υπόλοιπα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. (Επιτροπή, ΕΚΤ), όπως και με το ΔΝΤ, είμαστε μια χαρά.
Έχει δίκιο ο ΥΠΟΙΚ όταν λέει πως η Τρόικα δεν είναι θεσμικό όργανο της Ε.Ε. Επίσης, όπως έχω γράψει και στο παρελθόν υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα σε αυτόν το μηχανισμό. Κανένα από τα τρία  μέρη της δεν έχει άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση στην Ε.Ε.
Η ΕΚΤ είναι πλήρως ανεξάρτητη, το ΔΝΤ είναι εκτός Ε.Ε. και η Επιτροπή δεν εκλέγεται από τους πολίτες της Ευρώπης, αλλά οι επίτροποι τοποθετούνται από τις κυβερνήσεις.
Άρα - αν λοιπόν μιλάμε σημειολογικά και μόνο - η Τρόικα δεν υπάρχει ως όργανο. Βέβαια, μπορούμε κάλλιστα να δημιουργήσουμε ένα στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής με τις ίδιες αρμοδιότητες ή και μεγαλύτερες. Ας μην ξεχνάμε πως οι εκθέσεις γράφονται και υποβάλλονται στο Eurogroup προς έγκριση. Αυτό λοιπόν, μπορεί να συνεχίσει με αμείωτη ένταση.
Να υποθέσουμε, λοιπόν, πως αυτό θα συνεχίσει, αλλά δεν θα το λέμε τρόικα. Δηλαδή, η κυβέρνηση θέλει απλά να εξοβελίσει τον Γιάννη για να φέρει τον Γιάνη (με ένα νι λιγότερο για επικοινωνιακούς και αισθητικούς λόγους πάντα). Ένα κλασσικό επικοινωνιακό τρικ. Το κάνουν όλες οι κυβερνήσεις και εταιρείες. Απλά καταργούν έναν τομέα, περνώντας τις αρμοδιότητες σε έναν άλλο. Σε αυτή την βάση είμαι σίγουρος πως μπορεί να βρεθεί μια λύση εντός της Ευρώπης. Συνέχιση δηλαδή της  ίδιας πολιτικής, αλλά με άλλο όνομα.

Αν όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο τότε έχουμε λοιπόν τα παρακάτω σενάρια:

1) Το καλό: Ο κ. Ντάισελμπλουμ ψιθύρισε στο τέλος της συνάντησης στο αυτί του ΥΠΟΙΚ: «ΟΚ! Σκότωσες την Τρόικα». Σε αυτό το σενάριο η Ευρώπη αποφασίζει να δώσει χρήματα για να πληρωθούν οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης μέχρι το Ιούνιο και μετά μπαίνουμε σε ένα νέο πρόγραμμα, αφού θα έχουμε χάσει μερικούς μήνες. Το νέο πρόγραμμα ενδέχεται να είναι τρισχειρότερο, αλλά θα έχει αξιοπρέπεια και πολλή μα πάρα πολλή εθνική υπερηφάνεια.
Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα, ο κ. Τσίπρας και ο κ. Βαρουφάκης,  άλλαξαν τον ρου των γεγονότων και έσωσαν την Ευρώπη από την ύφεση και την λιτότητα.