Ο κ.Σαμαράς έχει κάνει πολιτική καριέρα ρίχνοντας τις δικές του κυβερνήσεις.
Tuesday, 30 December 2014
Η πρώτη απώλεια σε πολεμικές εκλογές είναι η αλήθεια
Δημοσιεύτηκε στο News247
Η πρώτη απώλεια σε ένα πόλεμο είναι η αλήθεια. Η φράση αυτή λέγεται πως ειπώθηκε κατά την διάρκεια του Α’ παγκοσμίου πολέμου. Θα μπορούσε όμως και να ειπωθεί για τις εκλογές, και ειδικά για τις εκλογές στην Ελλάδα που δεν αποτελούν γιορτή της Δημοκρατίας αλλά πεδίο μάχης. Και δεν μιλάω για τις αλλαγές γνώμης ή άποψης επειδή τα δεδομένα αλλάξαν. Μιλάω για ξεκάθαρες αναλήθειες που μόνο σκοπό έχουν να αρπάξουν την ψήφο του κόσμου. Ας σταχυολογήσουμε μερικές από αυτές. Το 1981 ακούσαμε το περίφημο «Έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ» του Α. Παπανδρέου.
Αργότερα μάθαμε πως και ο ίδιος ο Ανδρέας είχε μείνει
άναυδος από το γεγονός πως τον πίστεψαν ακόμα και στενοί του συνεργάτες.
Αυτό θα πει χαρισματικός Έλληνας πολιτικός. Το 1985 πάλι από τον ίδιο
το «Ακόμα καλύτερες μέρες» και είχαμε την αφίσα της μικρής Αννούλας να
μας χαμογελά. Στον μήνα απάνω μας σερβίρει την υποτίμηση της δραχμής
κατά 15%. Τα εισοδήματα και τα χρήματα των εργαζομένων μειώθηκαν κατά
15% σε ένα βράδυ επί υπουργίας Σημίτη. Είχε προηγηθεί άλλη μία 15.5% το
1983 επί υπουργίας Αρσένη. Έκτοτε είχαμε διολισθήσεις της δραχμής κατά
1% το μήνα για να μην καταλαβαίνει ο κόσμος. Αυτά για του λάτρες της
εθνικώς ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής της δραχμής.Η πρώτη απώλεια σε ένα πόλεμο είναι η αλήθεια. Η φράση αυτή λέγεται πως ειπώθηκε κατά την διάρκεια του Α’ παγκοσμίου πολέμου. Θα μπορούσε όμως και να ειπωθεί για τις εκλογές, και ειδικά για τις εκλογές στην Ελλάδα που δεν αποτελούν γιορτή της Δημοκρατίας αλλά πεδίο μάχης. Και δεν μιλάω για τις αλλαγές γνώμης ή άποψης επειδή τα δεδομένα αλλάξαν. Μιλάω για ξεκάθαρες αναλήθειες που μόνο σκοπό έχουν να αρπάξουν την ψήφο του κόσμου. Ας σταχυολογήσουμε μερικές από αυτές. Το 1981 ακούσαμε το περίφημο «Έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ» του Α. Παπανδρέου.
Wednesday, 24 December 2014
Χριστουγεννιάτικο Μη-Δώρο από την ΕΚΤ
Δημοσιεύτηκε στο News247
Πριν από λίγες μέρες σε συνέντευξη που έδωσε ο υπεύθυνος του Ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης (EFSF/ESM) κ. Ρέγκλινγκ πέταξε μια βόμβα 3.2δις που δυστυχώς πέρασε απαρατήρητη. Συγκεκριμένα ανέφερε πως παρά της αποφάσεις του Eurogroup οι κεντρικές εθνικές τράπεζες που αποτελούν την ΕΚΤ δεν θα επιστρέψουν στο τέλος του 2014 τα κέρδη που θα αποκομίσουν από τα ελληνικά ομόλογα που αγόρασαν. Είναι τα περίφημα ομόλογα ANFA (Agreement on Net Financial Assets) συνολικού ποσού 13.3δις, που παρατύπως και ενδεχομένως παρανόμως δεν κούρεψαν όταν έγινε το PSI.
Πριν από λίγες μέρες σε συνέντευξη που έδωσε ο υπεύθυνος του Ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης (EFSF/ESM) κ. Ρέγκλινγκ πέταξε μια βόμβα 3.2δις που δυστυχώς πέρασε απαρατήρητη. Συγκεκριμένα ανέφερε πως παρά της αποφάσεις του Eurogroup οι κεντρικές εθνικές τράπεζες που αποτελούν την ΕΚΤ δεν θα επιστρέψουν στο τέλος του 2014 τα κέρδη που θα αποκομίσουν από τα ελληνικά ομόλογα που αγόρασαν. Είναι τα περίφημα ομόλογα ANFA (Agreement on Net Financial Assets) συνολικού ποσού 13.3δις, που παρατύπως και ενδεχομένως παρανόμως δεν κούρεψαν όταν έγινε το PSI.
Tuesday, 16 December 2014
Xmas Party Time the Greek way.
Background
Everyone
was expecting Greece to have a rocky time sometime in 2015 possibly 2016. Not
so much because of the financial or fiscal situation but because of the quality
of the Greek political system.
Let’s
recap what has happened. Samaras the Greek PM was in the beginning an
anti-Troika, anti-MOU, anti-everything leader. Then he realized that in order
to achieve his lifelong ambition to become PM he has to pay his respects to
Germany and Frau Merkel. He did so and was crowned PM of Greece in 2012. Then
in 2014 he lost heavily in the European elections. His party came second and
SYRIZA took pole position. Samaras then panicked big time. He slammed the brakes
on any reform program and in a show of solidarity towards his European allies
he announced unilaterally his intention to exit the MOU. In his panic he forgot
that the European program was set to end on January 1st 2015 anyway,
so instead he announced that the scapegoat-IMF would be kicked out of Greece.
Markets panicked, the EU panicked, spreads went back up and the European
leaders scrambled to save the day once more. Europe said ok but the IMF took a
different view. In their eyes, the program was not finished. Greece had done
nothing the past year on the structural reform side. Instead the government
relied on the good tourist season and the fact that the recession is bottoming up
(after 6 years) to present a rosy picture. The IMF hardened its stance not
least because some of Samaras negotiators took the negotiations personally and
talks allegedly moved into an advanced form of coprolalia.
Samaras
now cornered tried to call IMF bluff. In his mind, if he cannot get the toy he
asked from Santa Troika then their elves would have to risk negotiations with SYRIZA
who’s leader is an atheist that went to Mount Athos to spend 15 meditation-minutes
alone with a miraculous Mother of God icon (Called Axion Esti).
Sunday, 19 October 2014
Το κόστος του αναβαλλόμενου για τους φορολογούμενους
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή
Η πρόσφατη τροπολογία για τον αναβαλλόμενο φόρο, που κατέθεσε η κυβέρνηση, έχει εγείρει πολλά ερωτήματα ως προς το αν υπάρχει κόστος για τον Ελληνα φορολογούμενο και, αν ναι, γιατί δεν υπολογίστηκε.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι ζημίες των τραπεζών που προέρχονται από το δανειακό χαρτοφυλάκιο μπορούν να συμψηφιστούν με τα κέρδη μελλοντικών χρήσεων, έτσι ώστε να μειωθεί η φορολογική απαίτηση.
Στην Ελλάδα, το δικαίωμα αυτό επεκτάθηκε στα 30 χρόνια για τις ζημίες που προήλθαν από το «κούρεμα» του PSI. Με άλλα λόγια αν οι τράπεζες έχουν κέρδη, θα μπορούν να τα συμψηφίσουν με τις ζημίες του PSI (37,7 δισ.) για τα επόμενα 30 χρόνια και με αυτό τον τρόπο δεν θα πληρώσουν φόρους 9,8 δισ. (συντελεστής 26%).
Ως εδώ τα πράγματα είναι λογικά και σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική. Εκεί που αποκλίνουν είναι ως προς την αναγνώριση αυτών των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων στα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών.
Σύμφωνα με τη Βασιλεία ΙΙΙ, που πλέον ισχύει σε όλη την Ευρώπη, ακριβώς επειδή η αναγνώριση αυτών των αναβαλλόμενων φόρων εξαρτάται από τη μελλοντική κερδοφορία των τραπεζών, δεν θα πρέπει να λογίζεται στα κεφάλαια. Ομως η Βασιλεία αφήνει το παραθυράκι της αναγνώρισης, αν αυτές οι φορολογικές απαιτήσεις είναι σίγουρες.
Αυτό το παραθυράκι εκμεταλλεύτηκαν πρώτοι οι Ιταλοί και αργότερα οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι για να περάσουν νόμους που ούτε λίγο ούτε πολύ εγγυώνται αυτούς τους αναβαλλόμενους φόρους ώστε να μετρηθούν στα κεφάλαια των τραπεζών. Τελευταία το έκανε και η Ελλάδα, βάζοντας όχι μόνο τις ζημίες του PSI αλλά και αυτές από το δανειακό χαρτοφυλάκιο έως το τέλος του 2014.
Ποιο είναι λοιπόν το κόστος για τον φορολογούμενο; Η τροπολογία ουσιαστικά πουλάει ασφάλεια στις τράπεζες χωρίς όμως το κράτος να εισπράξει ασφάλιστρα. Λέει, δηλαδή, αν έχεις αρκετά κέρδη, τότε κανένα πρόβλημα, αν όμως όχι ή αν χρεοκοπήσεις, τότε τη διαφορά στον αναβαλλόμενο θα τη βάλει το κράτος με αντάλλαγμα μετοχές.
Το ανάλογο παράδειγμα θα ήταν για μια ασφάλεια να πει πως, επειδή πιστεύει ότι δεν θα τρακάρεις στα επόμενα 30 χρόνια, δεν θα πληρώσεις ασφάλιστρο, και αν τρακάρεις, θα πληρώσει τη ζημία και θα πάρει ως αντάλλαγμα το τρακαρισμένο αυτοκίνητο. Δεν γνωρίζω πολλές ασφαλιστικές εταιρείες που να κάνουν τέτοια πακέτα και να είναι κερδοφόρες.
Η πρόσφατη τροπολογία για τον αναβαλλόμενο φόρο, που κατέθεσε η κυβέρνηση, έχει εγείρει πολλά ερωτήματα ως προς το αν υπάρχει κόστος για τον Ελληνα φορολογούμενο και, αν ναι, γιατί δεν υπολογίστηκε.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι ζημίες των τραπεζών που προέρχονται από το δανειακό χαρτοφυλάκιο μπορούν να συμψηφιστούν με τα κέρδη μελλοντικών χρήσεων, έτσι ώστε να μειωθεί η φορολογική απαίτηση.
Στην Ελλάδα, το δικαίωμα αυτό επεκτάθηκε στα 30 χρόνια για τις ζημίες που προήλθαν από το «κούρεμα» του PSI. Με άλλα λόγια αν οι τράπεζες έχουν κέρδη, θα μπορούν να τα συμψηφίσουν με τις ζημίες του PSI (37,7 δισ.) για τα επόμενα 30 χρόνια και με αυτό τον τρόπο δεν θα πληρώσουν φόρους 9,8 δισ. (συντελεστής 26%).
Ως εδώ τα πράγματα είναι λογικά και σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική. Εκεί που αποκλίνουν είναι ως προς την αναγνώριση αυτών των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων στα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών.
Σύμφωνα με τη Βασιλεία ΙΙΙ, που πλέον ισχύει σε όλη την Ευρώπη, ακριβώς επειδή η αναγνώριση αυτών των αναβαλλόμενων φόρων εξαρτάται από τη μελλοντική κερδοφορία των τραπεζών, δεν θα πρέπει να λογίζεται στα κεφάλαια. Ομως η Βασιλεία αφήνει το παραθυράκι της αναγνώρισης, αν αυτές οι φορολογικές απαιτήσεις είναι σίγουρες.
Αυτό το παραθυράκι εκμεταλλεύτηκαν πρώτοι οι Ιταλοί και αργότερα οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι για να περάσουν νόμους που ούτε λίγο ούτε πολύ εγγυώνται αυτούς τους αναβαλλόμενους φόρους ώστε να μετρηθούν στα κεφάλαια των τραπεζών. Τελευταία το έκανε και η Ελλάδα, βάζοντας όχι μόνο τις ζημίες του PSI αλλά και αυτές από το δανειακό χαρτοφυλάκιο έως το τέλος του 2014.
Ποιο είναι λοιπόν το κόστος για τον φορολογούμενο; Η τροπολογία ουσιαστικά πουλάει ασφάλεια στις τράπεζες χωρίς όμως το κράτος να εισπράξει ασφάλιστρα. Λέει, δηλαδή, αν έχεις αρκετά κέρδη, τότε κανένα πρόβλημα, αν όμως όχι ή αν χρεοκοπήσεις, τότε τη διαφορά στον αναβαλλόμενο θα τη βάλει το κράτος με αντάλλαγμα μετοχές.
Το ανάλογο παράδειγμα θα ήταν για μια ασφάλεια να πει πως, επειδή πιστεύει ότι δεν θα τρακάρεις στα επόμενα 30 χρόνια, δεν θα πληρώσεις ασφάλιστρο, και αν τρακάρεις, θα πληρώσει τη ζημία και θα πάρει ως αντάλλαγμα το τρακαρισμένο αυτοκίνητο. Δεν γνωρίζω πολλές ασφαλιστικές εταιρείες που να κάνουν τέτοια πακέτα και να είναι κερδοφόρες.
Thursday, 25 September 2014
Ο Αναβαλλόμενος φορτώνει στον φορολογούμενο μερικά δις ακόμα
Αν σας λείπουν μερικά κατοστάρικα ευρώ τότε την έχετε άσχημα και πιθανόν
να σας κυνηγήσει ανελέητα η εφορία. Αν όμως σας λείπουν μερικά δισεκατομμύρια
τότε δεν έχετε παρά να πάρετε ένα καλό λογιστή και να πείσετε την κυβέρνηση πως
την συμφέρει να σας τα εγγυηθεί.
Τι ακριβώς συμβαίνει με την τροπολογία που κατέθεσε το υπουργείο
οικονομικών σχετικά με τις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις των τραπεζών.
Για όσους δεν γνωρίζουν μια μικρή ιστορική αναδρομή ακολουθεί.
Όταν έγινε το PSI οι τράπεζες
και οι θυγατρικές τους, που είχαν αγοράσει ομόλογα ελληνικού δημοσίου,
υπέστησαν ζημίες συνολικού ύψους 37.7δις.
Ζήτησαν λοιπόν και πήραν την άδεια από την κυβέρνηση να συμψηφίσουν
αυτές τις ζημίες με τα πιθανά κέρδη που θα έχουν τα επόμενα 30 χρόνια. Με το
τρόπο αυτό λοιπόν δεν επρόκειτο να φορολογηθούν για μελλοντικά κέρδη 37.7δις με
αποτέλεσμα να μην αποδώσουν φόρο στο δημόσιο 9.8δις (με συντελεστή 26%).
Deferred Tax Assets falls on Greek tax payer
If you are missing few hundred Euro most probably the Greek tax
authorities would come after you. If on the other hand you are missing
few billions the best thing to do is to hire a good accountant and
convince the Greek government to guarantee them.
This is what happens with an amendment dealing with the deferred tax assets of the Greek banks that the finance ministry is trying to pass through the parliament. For those who don’t know the story goes as follows.
After the Greek PSI (haircut of Greek bonds) the Greek banks had losses of 37.7 billion Euro. The banks asked, and got, from the government the concession to amortize the losses over the next 30 years and to set them off against any profits, thus avoiding paying taxes. In this way they formed a Deferred Tax Asset (DTA) of 9.8billion (26% tax rate).
We should say here that no such measure was taken with respect to the small Greek bondholders despite repeated promises.
According to the international accounting standards a small proportion of 10% of these DTA can be recognized as capital. This is because no-one can guarantee the profitability of any bank for 30 years.
No-one apart from the Greek state!! The current proposed amendment guarantees that 9.8billion and more. In case the banks have losses they Greek taxpayer would give the money and would receive equity participation. Equity shares of dubious value since they will receive them only if banks are loss-making.
But this is not the whole story. The amendment allows for the banks to set off also the losses from the loan book, not just the PSI one. In other words, the banks would pay no taxes if they have profits, and if they have losses the Greek taxpayer would pay the difference. Nice! Madoff would be lost for words with such a scheme.
The Greek government could still save the amendment if the guarantee given for 30 years was priced accordingly. Every put option and this is a put option that the banks buy has a premium. The Greek government chose instead to give this for free! This would have been no problem if 100% of the banks were state owned. But it is not, and the drive is to remove any state participation.
Many questions are raised with this latest move. For example, why the government chose not to show the same gratitude towards the small Greek bond holders who lost their savings? Why the government gives the guarantee for free? When the non-performing loans approach 40%, any set off would reduce the tax income of the state drastically. Who and how is going to fund the shortfall. What is the effect of this measure on the debt sustainability analysis of the Greek debt?
Greek banks need for sure to be healthy and to be capitalized adequately in order to help the economy. This however, needs to be done with fresh real money and not with creative accounting or secret and unjust subsidies from the Greek taxpayer. The ECB in a recent case for Portugal expressed similar reservations.
This is what happens with an amendment dealing with the deferred tax assets of the Greek banks that the finance ministry is trying to pass through the parliament. For those who don’t know the story goes as follows.
After the Greek PSI (haircut of Greek bonds) the Greek banks had losses of 37.7 billion Euro. The banks asked, and got, from the government the concession to amortize the losses over the next 30 years and to set them off against any profits, thus avoiding paying taxes. In this way they formed a Deferred Tax Asset (DTA) of 9.8billion (26% tax rate).
We should say here that no such measure was taken with respect to the small Greek bondholders despite repeated promises.
According to the international accounting standards a small proportion of 10% of these DTA can be recognized as capital. This is because no-one can guarantee the profitability of any bank for 30 years.
No-one apart from the Greek state!! The current proposed amendment guarantees that 9.8billion and more. In case the banks have losses they Greek taxpayer would give the money and would receive equity participation. Equity shares of dubious value since they will receive them only if banks are loss-making.
But this is not the whole story. The amendment allows for the banks to set off also the losses from the loan book, not just the PSI one. In other words, the banks would pay no taxes if they have profits, and if they have losses the Greek taxpayer would pay the difference. Nice! Madoff would be lost for words with such a scheme.
The Greek government could still save the amendment if the guarantee given for 30 years was priced accordingly. Every put option and this is a put option that the banks buy has a premium. The Greek government chose instead to give this for free! This would have been no problem if 100% of the banks were state owned. But it is not, and the drive is to remove any state participation.
Many questions are raised with this latest move. For example, why the government chose not to show the same gratitude towards the small Greek bond holders who lost their savings? Why the government gives the guarantee for free? When the non-performing loans approach 40%, any set off would reduce the tax income of the state drastically. Who and how is going to fund the shortfall. What is the effect of this measure on the debt sustainability analysis of the Greek debt?
Greek banks need for sure to be healthy and to be capitalized adequately in order to help the economy. This however, needs to be done with fresh real money and not with creative accounting or secret and unjust subsidies from the Greek taxpayer. The ECB in a recent case for Portugal expressed similar reservations.
Monday, 22 September 2014
Greek Debt Proposal
In summary
- Actions1. PSI’s retroactive application to the ECB’s holdings
- Action2. Bilateral loans. Introduce a 10 year grace period and a maturity extension
- Action3. EFSF loans. Transfer of HSFS debt to ESM.
- Action 4. IMF loans. Partial transfer
- Action 5. We propose a change of the way Eurostat accounts for all European debt to a valuation according to the net present value and not nominal. We further propose a defeasance mechanism for 20-25% of the Greek debt.
Πρόταση για το Χρέος
Συνοπτικά
- Πρόταση 1) Να κουρευτούν αναδρομικά τα ομόλογα της ΕΚΤ.
- Πρόταση 2) Επιμήκυνση διμερών δανείων και περίοδος χάριτος 10 ετών στα τοκοχρεολύσια.
- Πρόταση 3) Τα δάνεια του EFSF. Μεταφορά στο ESM των χρημάτων του ΤΧΣΠρόταση
- Τα δάνεια του ΔΝΤ. Μερική μεταφορά του χρέους στο ESM.
- Πρόταση 5) Να υπολογίζεται το χρέος σύμφωνα με την παρούσα αξία του και όχι σύμφωνα με την ονομαστική. Εάν αυτό δεν γίνει αποδεκτό προτείνουμε λογιστική μείωση του χρέους μέσω της διαδικασίας συμψηφισμού ορισμένων δανείων με ομόλογα μηδενικού επιτοκίου που θα αγοράσει η ΕΔ από το ESM (Defeasance).
Το Ελληνικό χρέος διαμορφώθηκε τον Ιούλιο του 2014 σε περίπου 322 δις
Ευρώ. Ο κύριος όγκος του Ελληνικού χρέους, περίπου το 82% βρίσκεται στον
λεγόμενο επίσημο τομέα, δηλαδή δάνεια ΔΝΤ(9%), ΕΕ(60%) και ομόλογα ΕΚΤ(10%)
ΤτΕ+ΕτΕ(3%). Σε ξένο δίκαιο βρίσκεται το 85%. Τα ομόλογα της ΕΚΤ είναι σε
Ελληνικό δίκαιο.
Οποιαδήποτε αναδιάρθρωση χρέους, κατά την διεθνή πρακτική, πρέπει να
πληροί τις εξής προϋποθέσεις.
Monday, 15 September 2014
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το αναδρομικό κούρεμα των ομολόγων που έχει στην κατοχή της
Άρθρο στην Καθημερινή για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το αναδρομικό κούρεμα των ομολόγων που έχει στην κατοχή της
Καθημερινή 13-Σεπ-2014
Στις 20 Αυγούστου το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε χρεολύσια ύψους 3,95 δις. ευρώ για δύο ομόλογα που εκδόθηκαν στις 15-2-2012, όταν η Ελλάδα ήταν εκτός αγορών, και ήταν μέρος των 56,6 δις. που απαλλάχθηκαν από PSI.
Η ιστορία αρχίζει τον Μάιο του 2010 όταν η ΕΚΤ αποφάσισε να αποκτήσει ομόλογα στη δευτερογενή αγορά, παρά τις αντιδράσεις της γερμανικής κεντρικής τράπεζας. Η γερμανική κεντρική τράπεζα φοβόταν ότι η ΕΚΤ θα ζημιωνόταν αλλά και το ότι η πρακτική αγοράς κρατικών ομολόγων θα οδηγήσει σε άνοδο του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη. Ήταν επίσης αμφίβολο αν η πρακτική αυτή ήταν σύννομη με το άρθρο 123.1 που απαγορεύει στην ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα.
Ο Τρισέ όμως επέμεινε γιατί έπρεπε πάση θυσία να σώσει τις γαλλικές τράπεζες, που είχαν μεγάλη έκθεση σε ελληνικά ομόλογα, και έτσι παρά τις αντιρρήσεις προχώρησε. Είχε επίσης προηγηθεί άτυπη συμφωνία που προέβλεπε τη διακράτηση των ομολόγων από τις τράπεζες ώστε να στηριχθεί η αγορά. Όταν όμως άρχισαν οι αγορές από την ΕΚΤ, οι γαλλικές τράπεζες δεν τήρησαν τη συμφωνία και πουλούσαν σωρηδόν. Οι γερμανικές τράπεζες κατηγόρησαν την ΕΚΤ για μεροληψία αλλά σύντομα υπέκυψαν και αυτές στον πειρασμό.
Η ΕΚΤ σταμάτησε τις αγορές τον Σεπτέμβριο του 2010 αφού προηγουμένως είχε βαφτίσει την αγορά ομολόγων «εργαλείο νομισματικής πολιτικής» (SMP) και για να ικανοποιήσει τη γερμανική κεντρική τράπεζα απέσυρε μέσω ενός καταθετικού λογαριασμού ισόποση ρευστότητα (πρόγραμμα ανοσοποίησης).
Όταν ο Σόιμπλε αποφάσισε να προχωρήσει με το μη εθελοντικό PSI υπήρχαν πολλές αντιδράσεις εντός της ΕΚΤ. Έτσι αποφασίστηκε η εξαίρεση των ομολόγων που ήταν στο χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ έστω και αν αυτό σήμαινε τη σίγουρη αποτυχία των στόχων του PSI. Το πρόβλημα όμως ήταν και νομικό. «Κουρεύοντας» το χρέος μέσω των ρητρών συλλογικής δράσης δεν μπορείς να «κουρέψεις» μεροληπτικά μερικούς και να σώσεις άλλους. Αυτός ήταν και ο λόγος που προέταξαν για το «κούρεμα» των άτυχων Ελλήνων μικροομολογιούχων.
Η ΕΚΤ υπερπήδησε αυτό το εμπόδιο βάζοντας την Ελληνική Δημοκρατία να ανταλλάξει λίγο πριν από την έναρξη της διαδικασίας του PSI τα ομόλογά της με νέα, που είχαν διαφορετικό κωδικό και ημερομηνία έκδοσης. Έτσι, όταν έγινε η πρόσκληση του PSI, οι σειρές αυτών των ομολόγων δεν ήταν «επιλεγμένοι τίτλοι».
Αν αυτή τη συμφωνία την είχε κάνει ο οποιοσδήποτε επενδυτής, θα εγκαλείτο για ένα σωρό παρανομίες με κυριότερη αυτή της χρήσης εσωτερικής πληροφόρησης, της απόκρυψης ζημιών, της παράνομης συναλλαγής σε τιμές διαφορετικές από την αγορά, τη μη ισότιμη μεταχείριση επενδυτών και άλλα που τιμωρούνται αυστηρά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και είναι μέρος των κανόνων συμμόρφωσης που απαιτεί η ίδια η Ε.Ε. μέσω των οργάνων της.
Αυτή η μικρή ιστορική αναδρομή έγινε γιατί είναι καιρός η ελληνική κυβέρνηση να θέσει το θέμα της αναδρομικής συμμετοχής της ΕΚΤ στο PSI. Όλοι οι λόγοι που κατά καιρούς έχει επικαλεστεί η ΕΚΤ έχουν καταργηθεί στην πράξη ή από τον Ντράγκι. Το επιχείρημα της δήθεν νομισματικής πολιτικής καταρρίπτεται από το γεγονός ότι εξαιρέθηκαν 13,4 δις. ομολόγων που δεν ήταν μέρος του δήθεν προγράμματος αλλά τα είχαν αγοράσει κεντρικές τράπεζες άλλων χωρών για επένδυση.
Το νέο πρόγραμμα νομισματικής πολιτικής (ΟΜΤ) που ανακοινώθηκε το 2013, όπως και η πρόσφατη ανακοίνωση αγοράς καλυμμένων και ενυπόθηκων ομολόγων, έγινε αφού η ΕΚΤ δέχθηκε πως μπορεί να πάρει ζημίες που θα έχουν επιπτώσεις στα κεφάλαιά της. Το πρόγραμμα SMP δεν ανοσοποιείται πλέον σε μια προσπάθεια αύξησης του πληθωρισμού που είναι απών. Η ΕΚΤ είναι στα πρόθυρα της ανακοίνωσης ποσοτικής χαλάρωσης με όρους διαφορετικούς από αυτούς του SMP. Γιατί λοιπόν υπάρχει αυτή η διάκριση στα ομόλογα του SMP;
Ένααναδρομικό «κούρεμα» των 56,6 δις., σύμφωνα με τους όρους του PSI, θα επιφέρει ελάφρυνση κατά 29 δις. Τα χρήματα, που ήδη έχουν πληρωθεί, μπορούν να επιστραφούν στην Ελλάδα σταδιακά και βάσει χρονοδιαγράμματος μεταρρυθμίσεων στην ελληνική οικονομία.
Καθημερινή 13-Σεπ-2014
Στις 20 Αυγούστου το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε χρεολύσια ύψους 3,95 δις. ευρώ για δύο ομόλογα που εκδόθηκαν στις 15-2-2012, όταν η Ελλάδα ήταν εκτός αγορών, και ήταν μέρος των 56,6 δις. που απαλλάχθηκαν από PSI.
Η ιστορία αρχίζει τον Μάιο του 2010 όταν η ΕΚΤ αποφάσισε να αποκτήσει ομόλογα στη δευτερογενή αγορά, παρά τις αντιδράσεις της γερμανικής κεντρικής τράπεζας. Η γερμανική κεντρική τράπεζα φοβόταν ότι η ΕΚΤ θα ζημιωνόταν αλλά και το ότι η πρακτική αγοράς κρατικών ομολόγων θα οδηγήσει σε άνοδο του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη. Ήταν επίσης αμφίβολο αν η πρακτική αυτή ήταν σύννομη με το άρθρο 123.1 που απαγορεύει στην ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα.
Ο Τρισέ όμως επέμεινε γιατί έπρεπε πάση θυσία να σώσει τις γαλλικές τράπεζες, που είχαν μεγάλη έκθεση σε ελληνικά ομόλογα, και έτσι παρά τις αντιρρήσεις προχώρησε. Είχε επίσης προηγηθεί άτυπη συμφωνία που προέβλεπε τη διακράτηση των ομολόγων από τις τράπεζες ώστε να στηριχθεί η αγορά. Όταν όμως άρχισαν οι αγορές από την ΕΚΤ, οι γαλλικές τράπεζες δεν τήρησαν τη συμφωνία και πουλούσαν σωρηδόν. Οι γερμανικές τράπεζες κατηγόρησαν την ΕΚΤ για μεροληψία αλλά σύντομα υπέκυψαν και αυτές στον πειρασμό.
Η ΕΚΤ σταμάτησε τις αγορές τον Σεπτέμβριο του 2010 αφού προηγουμένως είχε βαφτίσει την αγορά ομολόγων «εργαλείο νομισματικής πολιτικής» (SMP) και για να ικανοποιήσει τη γερμανική κεντρική τράπεζα απέσυρε μέσω ενός καταθετικού λογαριασμού ισόποση ρευστότητα (πρόγραμμα ανοσοποίησης).
Όταν ο Σόιμπλε αποφάσισε να προχωρήσει με το μη εθελοντικό PSI υπήρχαν πολλές αντιδράσεις εντός της ΕΚΤ. Έτσι αποφασίστηκε η εξαίρεση των ομολόγων που ήταν στο χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ έστω και αν αυτό σήμαινε τη σίγουρη αποτυχία των στόχων του PSI. Το πρόβλημα όμως ήταν και νομικό. «Κουρεύοντας» το χρέος μέσω των ρητρών συλλογικής δράσης δεν μπορείς να «κουρέψεις» μεροληπτικά μερικούς και να σώσεις άλλους. Αυτός ήταν και ο λόγος που προέταξαν για το «κούρεμα» των άτυχων Ελλήνων μικροομολογιούχων.
Η ΕΚΤ υπερπήδησε αυτό το εμπόδιο βάζοντας την Ελληνική Δημοκρατία να ανταλλάξει λίγο πριν από την έναρξη της διαδικασίας του PSI τα ομόλογά της με νέα, που είχαν διαφορετικό κωδικό και ημερομηνία έκδοσης. Έτσι, όταν έγινε η πρόσκληση του PSI, οι σειρές αυτών των ομολόγων δεν ήταν «επιλεγμένοι τίτλοι».
Αν αυτή τη συμφωνία την είχε κάνει ο οποιοσδήποτε επενδυτής, θα εγκαλείτο για ένα σωρό παρανομίες με κυριότερη αυτή της χρήσης εσωτερικής πληροφόρησης, της απόκρυψης ζημιών, της παράνομης συναλλαγής σε τιμές διαφορετικές από την αγορά, τη μη ισότιμη μεταχείριση επενδυτών και άλλα που τιμωρούνται αυστηρά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και είναι μέρος των κανόνων συμμόρφωσης που απαιτεί η ίδια η Ε.Ε. μέσω των οργάνων της.
Αυτή η μικρή ιστορική αναδρομή έγινε γιατί είναι καιρός η ελληνική κυβέρνηση να θέσει το θέμα της αναδρομικής συμμετοχής της ΕΚΤ στο PSI. Όλοι οι λόγοι που κατά καιρούς έχει επικαλεστεί η ΕΚΤ έχουν καταργηθεί στην πράξη ή από τον Ντράγκι. Το επιχείρημα της δήθεν νομισματικής πολιτικής καταρρίπτεται από το γεγονός ότι εξαιρέθηκαν 13,4 δις. ομολόγων που δεν ήταν μέρος του δήθεν προγράμματος αλλά τα είχαν αγοράσει κεντρικές τράπεζες άλλων χωρών για επένδυση.
Το νέο πρόγραμμα νομισματικής πολιτικής (ΟΜΤ) που ανακοινώθηκε το 2013, όπως και η πρόσφατη ανακοίνωση αγοράς καλυμμένων και ενυπόθηκων ομολόγων, έγινε αφού η ΕΚΤ δέχθηκε πως μπορεί να πάρει ζημίες που θα έχουν επιπτώσεις στα κεφάλαιά της. Το πρόγραμμα SMP δεν ανοσοποιείται πλέον σε μια προσπάθεια αύξησης του πληθωρισμού που είναι απών. Η ΕΚΤ είναι στα πρόθυρα της ανακοίνωσης ποσοτικής χαλάρωσης με όρους διαφορετικούς από αυτούς του SMP. Γιατί λοιπόν υπάρχει αυτή η διάκριση στα ομόλογα του SMP;
Ένααναδρομικό «κούρεμα» των 56,6 δις., σύμφωνα με τους όρους του PSI, θα επιφέρει ελάφρυνση κατά 29 δις. Τα χρήματα, που ήδη έχουν πληρωθεί, μπορούν να επιστραφούν στην Ελλάδα σταδιακά και βάσει χρονοδιαγράμματος μεταρρυθμίσεων στην ελληνική οικονομία.
Sunday, 25 May 2014
“Fuck the EU”. Η μεγάλη σκακιέρα. ΝΑΤΟ, Ουκρανία, Κριμαία, Ρωσία, Αμερική, Ευρώπη. Μέρος 2ο.
Το 2ο
μέρος που αφορά την Ουκρανία και τα γεωπολιτικά παιχνίδια στις πλάτες της
Ουκρανίας. Το 1ο μέρος εδώ.
Ό,τι και να πούμε για τους πολιτικούς της Ουκρανίας είναι
λίγο. Τις μηχανορραφίες, τη βία, τους εκβιασμούς, τις δολοφονίες και δωροδοκίες
θα τα ζήλευαν μέχρι και οι βυζαντινοί αυτοκράτορες και πατριάρχες. Οι
αντιπαλότητες έχουν, επίσης, διανθιστεί από δηλητηριάσεις (2004 Γιουσένκο) ή
φυλακίσεις (Τιμοσένκο). Το πιο σύγχρονο φρούτο στην Ουκρανία είναι η ακροδεξιά
(Σβόμποντα) που πρωτοστάτησε στα γεγονότα που έριξαν τον Γιανούκοβιτς
(διαμαρτυρίες Μειντάν)
Το 2004 έγιναν στην Ουκρανία επεισοδιακές εκλογές.
Αντίπαλοι ήταν οι Γιουσένκο και Γιανούκοβιτς (που εκτοπίστηκε το Φεβρουάριο του
2014). Μετά από αλλεπάλληλες κατηγορίες για διαφθορά και αλλοίωση του
αποτελέσματος νικητής αναδείχτηκε ο Γιουσένκο. Η πολιτική του ήταν αρκετά
φίλο-ευρωπαϊκή μέχρι που το 2008 απείλησε την Ρωσία ότι δεν θα δεχόταν πίσω
στην Κριμαία το Ρωσικό στόλο που είχε επέμβει στην Γεωργία. Επίσης, άφησε να
εννοηθεί πως η συμφωνία για την παραμονή του Ρωσικού στόλου στην Κριμαία που
έληγε το 2017 ενδέχεται να μην ανανεωθεί. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Πούτιν έριξε
μερικές προειδοποιητικές βολές το 2009 μιλώντας για αλλαγή συνόρων και για την
«Μικρή Ρωσία» εννοώντας, φυσικά, την ανατολική Ουκρανία.
Οι προεδρικές εκλογές του 2010 έφεραν, όπως ήλπιζε ή
βοήθησε ο Πούτιν, στην εξουσία τον
Γιανούκοβιτς. Δεν έχασε χρόνο και έκλεισε στην φυλακή την αντίπαλό του, Ιουλία
Τιμοσένκο. Ο Γιανούκοβιτς, αν και φανερά φιλορώσος, δεν είχε και πολλές
επιλογές στην οικονομική πολιτική, που θα ακολουθούσε.
Friday, 23 May 2014
Ουκρανία, Ρωσία, Αμερική, Ευρώπη, ΝΑΤΟ
Δημοσιεύτηκε στο News247
Στις 25 Μαΐου εκτός από
τις Ευρωεκλογές θα διεξαχθούν εκλογές και στην Ουκρανία. Εκλογές που θα κρίνουν
όχι μόνο το μέλλον αυτής της χώρας, αλλά πιθανώς και τις σχέσεις της Ευρώπης με
την Ρωσία, της Αμερικής με την Ρωσία, τον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης, αλλά
και την ασφάλειά της.
Το θέμα είναι μεγάλο και
πολύπλευρο και αφορά και την Ελλάδα μέσω των σχέσεών της με την Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και την Ρωσία και θα παρουσιαστεί σε μια σειρά
άρθρων.
Για τους περισσότερους η
έκρηξη στην Ουκρανία ήταν μια έκπληξη. Σίγουρα και για την ελληνική κυβέρνηση,
που, αν και προεδρεύει της Ευρώπης, δεν φαίνεται να την απασχόλησε και πολύ το
ζήτημα ,πέραν των ευχολογικών δηλώσεων του Υπ.Εξωτερικών περί σεβασμού του
διεθνούς δικαίου και των συνόρων. Και να μην ξεχάσω και την αμίμητη πρόταση του
Υπ. Εξωτερικών να παράσχει οικονομοτεχνική βοήθεια στην Ουκρανία, όπως και τις
δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μας πληροφόρησε πως η
Ευρώπη έχει έλλειμμα δημοκρατίας και πως στόχος της Ευρώπης είναι να έχει
υποτελείς κυβερνήσεις (διάλεξε την Μόσχα για να κάνει αυτές τις βαρυσήμαντες
δηλώσεις).
Όμως, τι συμβαίνει
πραγματικά στη Ουκρανία. Ποιοι είναι οι βαθύτεροι λόγοι της κρίσης; Ποιος ο
ρόλος της Αμερικής, της Ευρώπης και της Ρωσίας; Η Ελλάδα πώς επηρεάζεται από
αυτήν την κρίση;
Αλλάζει ο ρόλος του ΝΑΤΟ;
Βλέπουμε την αρχή ενός νέου ψυχρού πολέμου; Τι σημαίνει για τους αγωγούς
φυσικού αερίου και την ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης; Όλα αυτά είναι
ερωτήματα που απασχολούν τις κυβερνήσεις της Ευρώπης και θα έπρεπε και της
Ελλάδος. Μια μικρή ιστορική αναδρομή θα μας βάλει στο κλίμα.
Σύντομη
Ιστορία. Συμφωνία του Μινσκ και Μνημόνιο Βουδαπέστης
Η Ουκρανία ανακηρύχθηκε
ανεξάρτητο κράτος το 1991 μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης (ΕΣΣΔ). Η
συμφωνία του Μινσκ μεταξύ
της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και της Ρωσίας αναγνώρισε την ανεξαρτησία της
Ουκρανίας, όπως επίσης και το δικαίωμα στην ουδετερότητα και την αμυντική
συνεργασία, κάτι που για πολλούς σήμαινε την μη σύνδεση με το ΝΑΤΟ.
Τα προβλήματα δεν άργησαν
να φανούν. Η Ουκρανία ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη στον κόσμο ,αφού
οι στρατηγικές πυρηνικές κεφαλές στο έδαφος της (κατάλοιπα της ΕΣΣΔ) ήταν
περισσότερες από αυτές της Βρετανίας, Γαλλίας και Κίνας μαζί. Το 1994, λοιπόν,
η Ουκρανία οικειοθελώς διέλυσε όλα τα πυρηνικά όπλα με αντάλλαγμα την εγγύηση
της ασφάλειάς της και των συνόρων της από την Βρετανία, ΗΠΑ και Ρωσία (Μνημόνιο Βουδαπέστης, υπεγράφη από τον τότε αντιπρόσωπο της Ρωσίας στα
Ηνωμένα Έθνη, Λαβρόφ και τωρινό υπουργό εξωτερικών).
Friday, 16 May 2014
Ευρωεκλογές 2014. Οι εκλογές των εκβιαστών.
Πολλές εκλογικές αναμετρήσεις στην
πολιτική ιστορία της Ελλάδος έχουν περάσει απαρατήρητες. Άλλες πάλι έχουν
χαραχτεί στην συλλογική μνήμη. Για παράδειγμα τις εκλογές του 1961, η ιστορία
της θυμάται ως οι εκλογές της «Βίας και Νοθείας». Αυτές του 1974 ως «Καραμανλής
ή τα τάνκς», του 1981 ως «Αλλαγή». Οι ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου που
δεν θα βγάλουν πρωθυπουργό και κυβέρνηση αλλά κάποιους που θα πάνε στην Ευρώπη-
για τον πολύ κόσμο, άγνωστο για πιο λόγο και με ποιες αρμοδιότητες- ενδέχεται
να μείνουν στην ιστορία ως οι «εκλογές
των εκβιαστών και των εκβιασμών».
Thursday, 8 May 2014
Τράπεζα της Ελλάδος. Πως θα εκλεγεί ο επόμενος διοικητής; Κύριε Πρωθυπουργέ τολμήστε.
Δημοσιεύτηκε στο Capital.gr
Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 86 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας της ΤτΕ η οποία το 1928 αντικατέστησε την Εθνική Τράπεζα ως την τράπεζα με δικαίωμα έκδοσης τραπεζογραμματίων. Από τότε η ΤτΕ παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία της οικονομίας. Για μια περίοδο που ακολούθησε την εισαγωγή του Ευρώ και την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, πολλοί ήταν αυτοί που προέβλεψαν το τέλος της ΤτΕ ή την σταδιακή μείωση του ρόλου και της σημασία της.
Οι προβλέψεις αυτές αποδείχτηκαν τελείως λάθος. Η πρόσφατη διεθνής κρίση αλλά και η ελληνική χρεοκοπία και τραπεζική κρίση ανέδειξε το σημαντικότατο ρόλο της ΤτΕ σε συνδυασμό με αυτό της ΕΚΤ.
Η ΤτΕ μπορεί να μην έχει πλέον το αποκλειστικό εκδοτικό δικαίωμα τραπεζογραμματίων όμως οι αρμοδιότητες και οι ευθύνες τις είναι πολύ μεγαλύτερες. Εκτός του ότι είναι ισότιμο μέλος της ΕΚΤ που καθορίζει την νομισματική πολιτική όλης της Ευρωζώνης, ασκεί εποπτικό έλεγχο στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα αλλά και στις ασφαλιστικές εταιρείες. Ελέγχει τα κεφάλαια αλλά και το ρίσκο των τραπεζών και πρόσφατα ο ρόλος της στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ήταν καθοριστικός. Στο μέλλον, και με την τραπεζική ένωση προ των πυλών, ενδέχεται να κλιθεί να κρίνει ποια τράπεζα θα επιβιώσει και ποια όχι.
Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 86 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας της ΤτΕ η οποία το 1928 αντικατέστησε την Εθνική Τράπεζα ως την τράπεζα με δικαίωμα έκδοσης τραπεζογραμματίων. Από τότε η ΤτΕ παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία της οικονομίας. Για μια περίοδο που ακολούθησε την εισαγωγή του Ευρώ και την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, πολλοί ήταν αυτοί που προέβλεψαν το τέλος της ΤτΕ ή την σταδιακή μείωση του ρόλου και της σημασία της.
Οι προβλέψεις αυτές αποδείχτηκαν τελείως λάθος. Η πρόσφατη διεθνής κρίση αλλά και η ελληνική χρεοκοπία και τραπεζική κρίση ανέδειξε το σημαντικότατο ρόλο της ΤτΕ σε συνδυασμό με αυτό της ΕΚΤ.
Η ΤτΕ μπορεί να μην έχει πλέον το αποκλειστικό εκδοτικό δικαίωμα τραπεζογραμματίων όμως οι αρμοδιότητες και οι ευθύνες τις είναι πολύ μεγαλύτερες. Εκτός του ότι είναι ισότιμο μέλος της ΕΚΤ που καθορίζει την νομισματική πολιτική όλης της Ευρωζώνης, ασκεί εποπτικό έλεγχο στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα αλλά και στις ασφαλιστικές εταιρείες. Ελέγχει τα κεφάλαια αλλά και το ρίσκο των τραπεζών και πρόσφατα ο ρόλος της στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ήταν καθοριστικός. Στο μέλλον, και με την τραπεζική ένωση προ των πυλών, ενδέχεται να κλιθεί να κρίνει ποια τράπεζα θα επιβιώσει και ποια όχι.
Monday, 21 April 2014
Επιτακτική ανάγκη διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους
 |
| Ανάθεμα Βενιζέλου |
Δεν έχει
υπάρξει κόμμα ή πολιτικός σχηματισμός που να μην έχει μολυνθεί από την ιερά και
σχεδόν ανίατη ασθένεια που λέγεται σχέσεις εκκλησίας-κράτους. Πρόσφατα
παραδείγματα η αισχρή εκμετάλλευση του αγνωστικισμού του κ.Τσίπρα από την ΝΔ ή
το άγιο φως του κ.Δήμου που, κατά τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Καλαβρύτων θα
γίνει η αιτία να σαπίσει το στόμα του, και έγινε αφορμή πολιτικών επιθέσεων στο
Ποτάμι.
Δυστυχώς, το θέμα της σχέσης
Εκκλησίας-Κράτους ούτε πρόσφατο είναι, αλλά ούτε τίθεται ποτέ στις σωστές
βάσεις. Επικρατεί λαϊκισμός, ψηφοθηρία, πελατειακές σχέσεις, σύγκρουση
οικονομικών, κυρίως, συμφερόντων και ενίοτε θρησκοληψία.
Thursday, 17 April 2014
Οι Κρεμαστοί κήποι της κομματικής Χρηματοδότησης και το Ποτάμι
Συνεχώς τίθεται το ερώτημα από πολλούς
δημοσιογράφους αλλά και πολίτες το ζήτημα της χρηματοδότησης των νέων κομμάτων
όπως το Ποτάμι. Ακόμα και ο καθηγητής κ.Κρεμαστινός εξέφρασε την απορία του γιατί σίγουρα έχει γνώση από εκλογικές αναμετρήσεις και προεκλογικά έξοδα.
Όντας μέλος του ΠΑΣΟΚ από το 1974 και της κεντρικής επιτροπής του ιδίου
κόμματος από το 1996 έχει δει ιδίοις όμμασι την διαύγεια, την καθαρότητα, την
ακεραιότητα και το υψηλό φρόνημα στην διαχείριση των πόρων του κόμματος του.
Φυσικά και δεν ασχολήθηκε με τέτοια ευτελή ποσά,
όπως τα 40,000 που δήλωσε το Ποτάμι ως αρχική χρηματοδότηση. Για τον
κ.Κρεμαστινό το λογικό θα ήταν 40,000,000 για να κάνεις σεφτέ. Και εξηγούμαι.
Κανένας ή πολλοί λίγοι αναρωτήθηκαν που βρήκαν
τα χρήματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για να κάνουν προεκλογικούς αγώνες την δεκαετία του 80,
τότε που μεταφέρονταν εκατοντάδες χιλιάδων υποψηφίων με πούλμαν για
συγκεντρώσεις και ναύλωναν τα αεροπλάνα της Ολυμπιακής για να μεταφέρουν
ψηφοφόρους από τα πέρατα της γης. Ο Α.Παπανδρέου θέλοντας να καλύψει τις
ατασθαλίες με πέπλο νομιμότητας εθέσπισε το 1984 την χρηματοδότηση των
κομμάτων. Ταυτόχρονα και εντελώς φαρισαϊκά απαγόρευσε την χρηματοδότηση από
εταιρείες. Βλέπετε, τα χρήματα των εταιρειών ήταν «μπόνους» και δεν χρειαζόταν
να τα δηλώνουν.
Thursday, 10 April 2014
Is the New Greek borrowing prudent?
The Greek government’s intention
to access the markets in April was known for some time now. Armed with an
improved fiscal and current account position the Greek government planned and
executed a market comeback. At the same
time the markets have reached new levels of irrational exuberance especially in
the peripheral countries fuelled by rumours that the ECB is going to start QE
possibly before the summer ends. Greece only had to blink to borrow 3billion at
the very competitive 4.95%pa.
Greece stopped accessing market
funding because it could not afford to pay the high interest demanded, and the absence
continued even after the PSI restructuring which betrays the total failure of
the exercise. It is also true that Greece cannot afford to refinance a
significant part of its debt with 3 or 4 per cent spread over the money it gets
from the bailout loans. In other words, it was done more for marketing and
public relations reasons rather than as a prudent liability exercise. And that
is not necessarily bad; marketing and PR is part of liability debt exercise if
we are to believe the FED and the ECB. Greece has also lost its prerogative to
issue under Greek law probably for many years. All borrowings are done under
English law to safeguard investors from future PSI reincarnations which also
serves as a warning to other investors buying European government bonds issued
under domestic laws.
Συνετή διαχείριση του χρέους και αγορές
Η
πρόθεση της Ελληνικής κυβέρνησης να βγει στις αγορές τον Απρίλιο ήταν γνωστή
εδώ και αρκετό καιρό ( Καθημερινή «Να
βγεις στις αγορές ή να μην βγεις»
Είναι
αλήθεια πως η δημοσιονομική κατάσταση στη Ελλάδα έχει βελτιωθεί σημαντικά. Για
πρώτη φορά υπάρχει πλεόνασμα και το ισοζύγιο πληρωμών είναι θετικό. Υπάρχει
επίσης μια μεγάλη ευφορία στις αγορές για την περιφέρεια της Ευρώπης και αυτό
ευνοεί την Ελλάδα. Η Ελλάδα σήκωσε με μεγάλη ευκολία τα 3 δις που ζήτησε με
επιτόκιο 4.95%.
Thursday, 3 April 2014
Απεχθείς βουλευτές, Τσόκαρων, Λαδιάρηδων και Κωλο-κοτροναίων
Δημοσιεύτηκε στο News247
Είμαι κώλο-κοτρόνης καλτσοδέτα, Είσαι τσόκαρο
ξεφτίλας βλάκας καραγκιόζης, Είναι λαδιάρης, Είμαστε επιβήτορες βουλευτές,
Είσαστε χαϊβάνια που μας ψηφίσατε, Είναι χωρίς παντελόνια.
Κάπως έτσι κλίνετε το ρήμα "Είμαι" από
πολλούς από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού. Εκλεγμένοι σίγουρα είναι,
εκλεκτοί μάλλον όχι.
Οι λεγόμενοι βουλευτές που καμία φορά τους λέμε και
άριστους. Μάλλον ψυχικά άρρωστους πρέπει να τους ονομάζουμε. Ο ένας
χαστουκίζει, ο άλλος θέλει να φυτέψει σφαίρες.
Έτερος σπάει το χέρι του στα έδρανα. Άλλος θεωρεί
τις αντιασφυξιογόνες μάσκες οικοσκευή. Έτερος πάλι κατηγορείται ως
γλυψιάρης από έναν που θέλει να κατεβάσει τα παντελόνια του.
Σε άλλες εποχές μια τέτοια συμπεριφορά θα
χαρακτηριζόταν γραφική έως εκκεντρική αν όχι παράνομη. Και έτσι θα την λέγαμε
και σήμερα αν το φαινόμενο δεν ήταν γενικευμένο. Η βουλή είναι γεμάτη από
απεχθείς (από το έχθος=μίσος) βουλευτές και κανένα κόμμα δεν φαίνεται να έχει
το μονοπώλιο. Αντιθέτως, είναι διανεμημένοι στα περισσότερα χρηστά
κόμματα. Σίγουρα δεν είναι όλοι οι βουλευτές έτσι, υπάρχουν πολλοί που
προσπαθούν να υπηρετήσουν με ευσυνειδησία και ήθος αλλά δυστυχώς η εικόνα δεν
διαμορφώνεται από αυτούς.
Friday, 14 March 2014
Ποταμῷ γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷ αὐτῷ.
Εκτός από το μυστήριο ποτάμι του Ηράκλειτου ένα νέο
μυστηριώδες ποτάμι ήρθε να κλονίσει το Ελληνικό πελατειακό πολιτικό σύστημα.
Αυτό του πρώην δημοσιογράφου κ. Σταύρου Θεοδωράκη.
Και λέω μυστηριώδες γιατί δυστυχώς τα αυτονόητα δεν είναι
κτήμα ούτε της Ελληνικής πολιτικής παράδοσης άλλα ούτε ορισμένων δήθεν
διανοουμένων που στολίζουν τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης ή τα διάφορα μπλόγκς.
Στις λίγες μέρες ζωής που έχει το Ποτάμι χαρακτηρίστηκε
ως επικοινωνιακό πυροτέχνημα, διάττων αστέρας που θα εξαφανιστεί, ποτάμι του
λαϊκισμού, σατανικό όχημα για να σώσει τους 58, κατ’ άλλους την Ελιά από το
δάκο, ή την Διαμαντοπούλου από την ταπείνωση.
Ο ίδιος χαρακτηρίστηκε από μερικούς ως ο Έλληνας Μπέπε
Γκρίλλο, από άλλους διαπλεκόμενος ή ασυγκράτητος αλαζών, ποταμός πολιτικής
ρηχότητας και συνεχιστής των νταβατζήδων.
Τι ήταν αυτό που τους πείραξε και άρχισαν να καπνίζουν
την πίπα του τοξικού πολέμου και να βγάζουν τόση χολή;
Μήπως το γεγονός πως δεν μπόρεσαν να το κάνουν αυτοί και
το Ποτάμι τους άρπαξε την μπουκιά από το στόμα ή ίσως το έκαναν και απέτυχαν
γιατί δεν καταλαβαίνουν το πρόβλημα της χώρας. Η απλά δεν τους άρεσε η εκπομπή
του στην τηλεόραση.
Τα παραπάνω ίσως να ήταν αρκετά αλλά ο πραγματικός λόγος
που πόνεσε πολλούς ήταν μία και μόνο φράση, το
«ούτε δεξιά ούτε αριστερά».
Sunday, 9 March 2014
Να βγεις στις αγορές ή να μη βγεις;
Friday, 28 February 2014
Ρουφιάνοι ή Μαχητές του Δημοσίου Συμφέροντος;
Δεν περνά μέρα που να μην διαβάζουμε για άλλη μια περίπτωση
διαφθοράς ή παραβατικής συμπεριφοράς. Από τα εξοπλιστικά προγράμματα έως
το λαθρεμπόριο καυσίμων και από τις ΜΚΟ μέχρι τα ανορθόδοξα δάνεια των
τραπεζών προς μεγαλόσχημους, υπάρχει ένα κοινό σημείο. Ποιο είναι αυτό;
Μα φυσικά το γεγονός, ότι δεκάδες πρόσωπα, εργαζόμενοι είχαν γνώση αλλά
σιώπησαν.Και πώς να μην φοβήθηκαν, αφού η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες, που δεν έχει συγκροτημένο νόμο, που να προστατεύει αυτούς που καταγγέλλουν τις παραβάσεις, αυτούς που το "σφυρίζουν" στις αρμόδιες αρχές. Στις αγγλοσαξονικές χώρες τους ονομάζουν "Σφυρίχτρες" ή whistleblowers. Εμείς θα τους πούμε "μαχητές του δημοσίου συμφέροντος" γιατί οι λέξεις καρφί, καταδότης, προδότης, ρουφιάνος, μαρτυριάρης δεν εγείρουν θετικά συναισθήματα στους περισσότερους Έλληνες.
Monday, 24 February 2014
Η έκθεση της BlackRock και τα 20 δισ. που λείπουν.
Τον τελευταίο καιρό είχε διαρρεύσει στο τύπο πως οι επιπλέον
ανάγκες σε κεφάλαια των Ελληνικών τραπεζών θα κυμαίνονταν γύρω στα 5 με 6
δισεκατομμύρια
Ένα ποσό που είναι διαχειρίσιμο αν είναι το σωστό με δεδομένο
πως από τα 50 δισ. που δανείστηκε το Ελληνικό δημόσιο για να
ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες έχουν μείνει αδιάθετα περί τα 10 δισ.Σύμφωνα όμως με διεθνή δημοσιεύματα (Φαινάσιαλ Τάιμς) το τελικό ποσό που θα χρειαστεί δεν είναι 5 άλλα 20 δισ. Η διαφορά είναι πολύ μεγάλη και δεν συμβιβάζεται εύκολα.
Ποιος λέει την αλήθεια και ποιος ψεύδεται;
Η αλήθεια είναι πως πριν από λίγο καιρό οι ανέκδοτες φήμες μιλούσαν για πάνω από 10 δισ. παραπάνω κεφαλαιακές ανάγκες και το ποσό των 5 δισεκατομμυρίων, αν είναι αληθινό θα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, αν όχι ένα καλό προεκλογικό νέο για την κυβέρνηση.
Monday, 20 January 2014
Η επίθεση του Γιγαντιαίου Παστιτσίου
Δημοσιεύτηκε στο News247
Ο Φίλιππος Λοΐζος καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση από το τριμελές πρωτοδικείο Αθηνών για εξύβριση θρησκεύματος.
Ο κ.Λοΐζος έγινε μέλος μια μακριάς λίστας ανθρώπων που
ενοχοποιήθηκαν βάση νόμων κατά της βλασφημίας. Στην Σαουδική Αραβία ο
μπλόγκερ Μπαραντάι καταδικάστηκε σε 600 βουρδουλιές και 7 χρόνια
φυλάκιση για το ίδιο αδίκημα. Γλύτωσε το κεφάλι του επειδή ύστερα από
πιέσεις αποσύρθηκε η κατηγορία της αποστασίας.Ο Φίλιππος Λοΐζος καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση από το τριμελές πρωτοδικείο Αθηνών για εξύβριση θρησκεύματος.
Αν ήταν στο Κουβέιτ θα είχε χάσει το κεφάλι του εκτός και αν είχε μετανοήσει, οπότε θα καταδικαζόταν μόνο σε 5 χρόνια φυλακή και πρόστιμο 36.000 δολαρίων. Αν δε ήταν άπιστος (μη μουσουλμάνος) θα σάπιζε μόνο 10 χρόνια στην φυλακή. Στις περισσότερες ισλαμικές χώρες-θεοκρατίες δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ βλασφημίας και αποστασίας. Αν βλασφημήσεις, απλώς θεωρείσαι αποστάτης που επισύρει την ποινή του θανάτου.
Αλλά και στο ευρωπαϊκό βασίλειο της Δανιμαρκίας παρόμοιος νόμος προβλέπει χρηματικό ποινή και μέχρι 4 μήνες φυλάκιση για το ίδιο αδίκημα.
Στην Ιταλία θα του σερβίρανε απλώς ένα πρόστιμο, ενώ στην Γερμανία 3 χρόνια φυλακή (άρθρο 166 του ποινικού κώδικα) ή χρηματικό πρόστιμο. Μόνο στο Βέλγιο, Γαλλία, Σλοβενία, Σαν Μαρίνο θα την γλίτωνε.
Στις περισσότερες χώρες, δυστυχώς υπάρχουν ακόμα υπολείμματα του σκοταδιστικού νόμου περί βλασφημίας και προστασίας των θρησκειών. Αναρωτιέμαι, αν θα πάει φυλακή κάποιος που βρίσει τον Μάστερ Γιόντα (μεγάλη να 'ναι η χάρη του) αν αναγνωριστεί η θρησκεία των τζένται! Στην απογραφή του 2001 στην Βρετανία, 390.000 δήλωσαν ως θρησκεία ιππότες τζένται! Αν και στις περισσότερες χώρες οι νόμοι περί βλασφημίας εφαρμόζονται σπανίως τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μία επικίνδυνη αύξηση. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι ιμάμηδες κατηγορούν τους Ευρωπαίους για δυο μέτρα και σταθμά.
Και αυτό παρά την παραίνεση του Συμβουλίου της Ευρώπης (Recommendation 1805/2007) προς όλες τις χώρες μέλη, να αποποινικοποιήσουν την βλασφημία και την προσβολή στα θεία.
Η αλήθεια είναι πως οι νόμοι περί βλασφημίας χρησιμοποιήθηκαν από τους οπαδούς του ολοκληρωτισμού για να ελέγξουν τις κοινωνίες, τους αντιρρησίες και τους αντικαθεστωτικούς. Ένα απλό σκίτσο, μία θεατρική παράσταση, ένα βιβλίο, μια δήλωση ή χειρονομία, ακόμα και μία ιστοσελίδα στο facebook αρκεί. Η ιστορία της εφαρμογής αυτού του νόμου δεν κάνει περήφανο κανένα κράτος και καμιά κοινωνία.
Το διακύβευμα είναι η ελευθερία έκφρασης, που είναι θεμελιώδης αρχή κάθε δημοκρατίας και κάθε ελεύθερης και ανοιχτής κοινωνίας. Η ελευθερία έκφρασης αποτυπώνεται στο άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής συνθήκης για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Και φυσικά, ως δικαίωμα, συνοδεύεται από υποχρεώσεις. Και αυτές αποτυπώνονται στο άρθρο 10. Πουθενά όμως δεν λέει, πως πρέπει να ανεχόμαστε εγκλήματα, παραλογισμούς, αερολογίες στο όνομα κάποιας θρησκείας ή αόρατης δύναμης.
Σε μία ανοιχτή και ανεκτική κοινωνία συχνά θα ακούσουμε και πράγματα που δεν μας αρέσουν, θα μας κριτικάρουν και θα κριτικάρουμε. Αυτή είναι η ουσία της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Ο διαφωτισμός ήταν ο πόλεμος μεταξύ της εκκλησίας, που όχι μόνο ήθελε να ελέγξει τις πράξεις των ανθρώπων αλλά και τις σκέψεις και τις λέξεις. Σε πολλές χώρες και κοινωνίες ο πόλεμος αυτός κερδήθηκε, στην Ελλάδα χάθηκε νωρίς.
Ίσως είναι καιρός να ξαναπιάσουμε τα άρματα του Βολταίρου του Ντιντερό και του δικού μας Ροίδη, Κοραή και Λασκαράτου και να βγούμε στο αντάρτικο κατά του σκοταδισμού και των εχθρών της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης. Πρέπει να δώσουμε απάντηση στην επίθεση της αυτοκρατορίας του γιγαντιαίου παστιτσίου.
Subscribe to:
Posts (Atom)